Terwijl Jose behoorlijk snotterend in de auto zat op te warmen, ging ik met Blof op mijn MP3 (de zoute zee..bla bla bla) het strand bij dagllicht bewonderen... en dan ben je ook echt de enige in de verste verte.... het blijft wennen!

Op weg naar ons volgende N.P. (elke dag zo'n 300 km's afleggend) hebben we onze filmpjes (jaja, we zijn bezig met de film /Australia II/) en foto's op DVD gebrand terwijl ik erop uitgestuurd werd om boodschappen te doen.

Ik rij deze ritten tussen de N.P.'s, Jose s snip verkouden, die slaapt de hele rit. Als ze de Mexicaanse griep maar niet heeft opgelopen.

Fitz Gerald N.P. stond op de planning. Jose had erg de behoefte om te relaxen, die groene bacterie vraagt wat erergie... Ik ben ondertussen de Mount Barren opgeklommen. Dat mocht van Jose als ik maar om 18 uur beneden zou zijn. Dat betekende dat ik voor de 2 tot 3 uur die voor deze wandeling stond slechts 1.45 uur kon uittrekken. Een leuke uitdaging dus... Na top 1 heb ik top 2 ook nog kunnen beklimmen. En dat terwijl ik wederom zo'n 50 foto's heb kunnen klikken, tja een ronde top vraagt toch wat pixels. En tja, ik was de enige op dit stukje aardkloot.

Eenmaal beneden de rode fles wijn open getrokken, terwijl Jose onder de medicatie naast me zat te snotteren. Wat een bikkel, ze blijft genieten van de uitzichten! Gelukkig is het geen buikgriep zegt ze dan, je moet haar eens zien...de optimist! Hoe helpen we Jose Australie door? Leve de medicijnen en de bijrijdersstoel...

Op de camping van het N.P. waren we samen met een Australische familie de enige kampeerders. Twee pitjes en een bbq plaat delend voor de pasta de op het menu stond. De picknick tafel gedeeld met gesprekken over de Rudolf Steiner school waar de coole kids op zaten. Coole kids...ja, zij gingen buiten slapen, zonder swag of tent. Cool, niet alleen vanwege de kou, je had Jose moeten zien, die zag de slangen al in haar slaapzak kruipen.

Vanavond mijn, langzamerhand frustrerende, nederlaag ontvangen bij het spel carcasonne. Ik had nog enige hoop de verzwakte Jose deze avond te kunnen verslaan...maar even than! Ik stel me gerust dat zij nu eenmaal heel wat middagdutjes heeft kunnen doen, misschien is dat de tactiek wel?! Hopelijk gaf het haar de nodige vitamines...

Zoek de verschillen bij de 3 bulten aan /de horizon/.

Geschreven door Loes