Mijn telefoonalarm ging om 5 uur af. Wat was ik alweer helder, of kwam dat omdat ik alle redenen aan het verzamelen was om nog even te kunnen blijven liggen? In elk geval, even de klok in de keuken checken: van het bovenste bed, krakkemikkig naar beneden klimmend, over zooi heenstrompelend de kamerdeur gevonden. YES, mijn telefoon stond nog in de oude tijd, GELUKKIG had ik daardoor nog een uurtje extra instead of the opposite around. Fwew! Mijn wekker herzet en alle slaapminuutjes optimaal benutten.

6 uur stond ik klaar voor de pickup! Wat een timing weer, I love it! De bus zat helemaal vol, 21 personen. Eenmaal op pad, na iedereen opgepicked te hebben was het tijd voor een introductie. Iedereen kon ff vertellen wie/ wat hij/zij was en deed en wat je mee zou nemen op een onbewoond eiland en met wie je je laatste avondmaal zou willen.

Na 5 uur rijden via de Lasseter Hway (vernoemd naar een of ander belangrijk persoon op kameel geloof ik) aangekomen in Kings Canyon. Moest meteen aan jou denken Callista, het is inderdaad een super mooie Canyon. 270 Meter diep met veel leuke natuurverschijnselen.

• De Gohst tree die je kunt gebruiken als zonnebrandcreme (ik denk niet dat er veel bomen hiervan zijn als ik de aborigionals zo zie hier);
• De Boomerang Tree, zijn echte naam weet ik niet meer;
• Bane of Bindi Bindi pland die je voor 4 dagen kan verblinden. Maar waarvan je de melkachtige substantie van binnenuit ook op je wonden kunt smeren om het beter te laten genezen. Vroeger werd deze verblindingswijze gebruikt als straf bij aborigionals. Dat is toch een mindere dropping. Mijn idee: 4 dagen blijven zitten en me niet veroeren en hopen dat je de droogte overleeft met al die giftige beesten om je heen. Toch maar liever die speer in je bovenbeen als je iets verkeerd hebt gedaan. /Toch lullig dat de mensen hier met twee wetten te maken hebben. Die van de Aborigionals en die van de Australische overheid. Ben je net van de speerwond genezen, ga je alsnog de bak in/;
• Fossielen vanuit de tijd dat dit gebied nog zee was en dan te bedenken de ijdtijd die daaraan vooraf ging. Niet voor te stellen met deze droogte.

Na wat mislukte jumppictures gemaakt te hebben een te relaxte wandeling (ik loop toch liever wat harder door, waar hadden we anders die mege flessen water voor meegenomen /beetje overdreven allemaal/) te terugweg naar de Rockbus gemaakt.

Trouwens, het verschil tussen een Gorge en een Canyon is dat een Canyon voornamelijk door wind is ontstaan en een Gorge met name door waterstroming.

3,5 Uur verder rijden. Bizar dat ik dacht dat alles op loopafstand van Alice Springs lag hier in de middle of Australia :-s Heerlijk in mijn boek /Ben je ervaren/ zitten lezen. Arna, ik heb zo gelachen om de schijtpartij van de auteur!

Stoppen om hout te verzamelen, alhoewel, hele boomstammen! Ik heb mijn best gedaan, dat zal ik morgen wel voelen. En maar denken dat je je kleren schoon kan houden met dat rode stof hier.

JAAAA, weer koken op houtvuur, I love it! Er werd wederom weer brood gebakken, zo kick om dat te zien. Genoten van de Chili Con Carne (morgen in de bus zal dat wat minder genieten zijn, maar goed...niet aan denken, misschien zelfs wel lekker warm vannacht in de slaapzak :-s )

En ja, deze gids had een gitaar...hiihaa!

Mijn eerste keer in een swag gestapt...wat een gedoe, maar wat mooi die sterren boven je! Met vuurgeknetter en een prachtige Emu in de Milky Way .....ZZZZzzzzzz


ps. en dit is NIET Uluru/Ayers Rock op de foto's. Zijn tweelingbroer Mc. Conner ofzo.
ps. en JA, ik heb geholpen met het opladen van het hout!

Geschreven door Loes