Zonder wekker opgestaan, dat begint erop te lijken. Ontbijtje bij een vrouwtje die ons bijna bevloog...wat was ze blij met costumers.
Heerlijk gegeten, dat is zeker!

Op naar de winkels voor onze broeken. Nog niet helemaal okee, dus wederom terug naar de naaifabriek. Ja, we betalen goed, dan willen we ook goed. En met een lach wensen we haar een goede dag, en vice versa. Wat is het toch een schatje. Ook fijn dat we haar toilet telkens weer mogen benutten.

Op zoek naar iets warm. Wat heb ik toch een spijt dat ik mijn heerlijke wind- en waterdichte jack heb meegegeven aan Jochem. Het was zo heet in het zuiden. Je verwacht dan toch nooit dat het rond de 5 graden zal zijn in het noorden van Vietnam? Dus op zoek naar een leuk wollen, warm jack, met natuurlijk een leuk design. Pffff, nou dat valt niet mee. Van de winkel achterop de scooter naar het lappenmagazijn. Nog meer stofjes! Maar toch niet wat we willen. Dus in de regen achterop weer richting shop. Halverwege, in het centrum, wilden we gedropd worden, voor mekaar, scheelde weer wat meters lopen. Hebben ze een leuke wollen stof, hebben ze weer geen leuk zijden patroon.

In het centrum op naar mijn alibaba-broek. Halfuurtje wachten, wat is het daar toch megadruk met mannen die een maatpak (voor 150 tot 250 USD) willen. En toen bleek de broek te kort en niet zoals afgesproken. Goede reden om een discount te regelen. Helaas, dat deden ze niet /natuurlijk/. Ze gaan een nieuwe voor me maken. Echt? Ja, echt. Okee, ik betaal veel te veel, dus dan wil ik ook veel te goed!

Onze zoektocht naar broeken en jacks ging door. Zo'n dag vliegt. Weet trouwens niet of ze me hier nou toelachen of uitlachen als ik passeer. Zit er weer wat op mijn kin? Of is het echt mijn lengte?
Natgeregend en al...lunch tussendoor bij onze gezellige /goed/lachse met kiespijn meid van gisteravond.

Aan het einde van de middag lokte een jumper ons een nieuw tentje in. Vele shops twee of zelfs drie keer aangedaan, nu toch nog een shop kunnen vinden die we in de suburb nog niet eerder hadden ontdekt (ongelooflijk). Ook grappige Kim had een magazijn en een scooter. Dus broem...en ja, hier slaagde ik. Mijn jack is vandaag al vele malen gewijzigd in mijn hoofd. Waarom niet /nog/ een keer.

En ik kwam er langzaam achter dat ze hier niet voor niets vragen wanneer je vertrekt (ze weten dat de druk verhoogd als het vertrek nadert). Ook is het niet voor niets dat ze vragen waar je vandaan komt. Echt niet omdat ze geinteresseerd zijn, maar omdat hun prijs daarom wijzigd. Dit keer zei ik dat ik uit Israel kwam.
En dat maakte nogal wat verschil. Ik stelde de vragen, Maya kreeg de antwoorden met een vriendelijke lach. Dat was voorheen vaker andersom.

De prijs was zeer netjes. Slechts 18 USD voor een jumper (wat ben ik toch blij dat ik uit Israel kom). En na mijn hele design (hopen dat het wat wordt, het zal mij benieuwen) tot in de puntjes besproken te hebben, kwam de totale prijs eruit: 35 USD (viel mij reuze mee)... Tijd voor wat afdingen. Er zaten twee Nieuw Sealandse meiden in de shop. Ze aanschouwden ons hele toneelspel van weglopen, lachen, vergelijken, redelijk meedenken, lachen (want ergens anders kunnen we het voor 20 USD krijgen (met visitekaartje als bewijs), /maar/ omdat we haar zo leuk vinden kopen we het graag hier /natuurlijk/), prijzen noemen, interessant doen met rekenmachine...
En toen....voor we echt weg waren: /Okee, okee, 25 USD is okee/! YES! Prachtige prijs voor zo'n gevoerd jackie..en dan nog betalen we teveel! Maargoed, de beloofde service is prima. Nog een geintje en een aanraking, 'morgen niet goed, wij aanpassen. You happy?' Haar glimlach spreekt boekdelen, /zij/ wat ook zeker niet teleurgesteld met de deal. Morgenochtend komen we terug, we zullen zien!

Eenmaal weer op straat met een was het tijd voor een uitgebreide /hi five/ natuurlijk, mooie deal! Maar wederom...we betalen teveel, volgende keer beginnen we met 15 USD, haha! Nee, we gunnen het ze ook wel. /We happy? Ja, we happy/!

Op naar de broeken die op ons lagen te wachten. Eerst via Maya's broeken winkel, door naar onze schat met toilet. Ja, tevreden het resterende bedrag betaald en visitekaartje meegenomen om alle andere backpackers te adviseren naar deze shop te gaan.

's Kijken of ze ook een discount geven bij het eten hier. Nee, de fles rode wijn kregen we niet van ze, ook niet nu we er voor de derde keer gingen eten. Nou, dan komen we morgen ook niet voor ontbijt en lunch. Okee, op elk glas toch een 5000 Dong discount. Brede glimlach van beide kanten en genieten van het heerlijke eten. Een notenvrouwtje wilde haar laatste zakje nootjes kwijt. 20.000 Dong? Haha nee, maximaal 10.000 Dong. Uitgekomen op 12.000 Dong en haar testzakje op de koop toe, met een prachtige glimlach. Oh wat houdt dit land toch van zijn afdingende toeristen. En wij des te meer.

Tijdens het eten even alles op een rijtje gezet. Totaal ben ik 69 USD (46 euro) kwijt aan kleding hier.../murw, mijn bikini in Australie (20% discount) was denk net zo duur/. Hier toch ook een nette 15% discount.
En Maya? Helaas.. de Israelier wint met 20% discount op haar garderobe. Dit kwam dan ook echt door die alibababroek-shop, daar deden ze gewoon geen /good price/ voor een /good fabric/. Anders, had ik zeker gewonnen van Maya. Kan niet anders.
Een Canadese net gepensioneerde vrouw die ons een Vietnamees cakeje aanbood (5 was wat teveel van deze 'delicatesse' voor haar)vertelde haar ervaringen. Zij had 45 USD betaald voor een /iets/ langer jack met het argument...maar ze zijn hier zo arm.
Hummm ja, als je het vergelijkt met de andere continenten...maar dat heb ik hier wel afgeleerd. Als je het vergelijkt met de rest van /het echte/ Vietnam, zijn ze hier rijk zat en lachen ze niet voor niets zo breed bij elke deal. Wat doet zo'n reis toch veel met de brains!

Eenmaal terug in het hotel. Werd er gebeld door die commerciele Yali winkel. Ze hadden geen tijd meer om mijn broek opnieuw te maken (en dat na een regenachtige dag als dit). Dat voor een goede discount dus. Vlot ging er 8 USD vanaf. Voor een prachtige prijs van 10 USD heb ik morgen een onwijs leuke alibababroek al zeg ik het zelf.

Haha, gnagna...eens even kijken wie er nu wint...IK! Met minstens 20 % discount. Haha, ga ik Maya boven zo even melden.
Hihaa, dit wordt lachen!

En dan heb ik het nog niet eens gehad over de tourbooking office. Gister zei een gozer daar dat we voor 13 USD met de bus naar Hanoi konden reizen. Hij wist dat Maya uit Israel kwam. Vandaag kwamen we om te boeken, bleek de vrouw minstens 14 USD te rekenen. Zij wist nog niet waar we vandaan kwamen. Weet niet of het allemaal toeval is, maar het werd natuurlijk even afdingen. Zelfs op tours...ongelooflijk!

Wat een heerlijke dag...of beter...backpack vol nieuwe kleding...
of toch...wat een fantastische cultuur!


ps. nog even geen foto's, wel enorm veel virussen hier!

Geschreven door Loes