De op de kaart aangegeven rechte lijn is absoluut niet representattief!!!!! Dit maakt het verslag duidelijk...........

Vrijdag 7 januari. Met wat gemengde gevoelens van “Doen we het of doen we het niet?” besloten we toch Camperstopalegria te verlaten. Corvee verrichtingen, isolatiedeken van ijs ontdoen want het had licht gevroren. Nog even afrekenen, dit ging niet met een PINpas dus sprokkelden we het nog nèt in cash bijelkaar. Afscheid genomen en uitgezwaaid door Yvonne.
We zaten al weer snel op de goede en tolvrije snelweg waar we vrijwel constant 100 kmh konden rijden. Om bij de mix-parking in Plasencia te geraken moest er een stukje door de vrij drukke stad met veel drempels gereden worden maar dit liep toch nog redelijk. Op de grote mixparking vonden we makkelijk een plek. Direct bij de parking ligt een langgerekt park. Het uitzicht richting stad was niet boeiend maar ook niet storend.
In het aanrijden hadden we al gezien dat er een historisch centrum op ons aan het wachten was. Na de brunch dan maar snel in de benen! Door het park en dan binnen de oude stadsmuren geraken. Weer genieten! Mooie gebouwen met een rijke geschiedenis werden afgewisseld door straten, straatjes en pleinen en de commercie was royaal vertegenwoordigd. We laten de plaatjes het verhaal maar vertellen...........

Zaterdag 8 januari. Bij het opstaan even een kort "Lang zal ze leven" voor jarige Els en vroeg opweg. Vanwege een zenuwachtig oranje lampje in het dashboard eerst een tankstation opzoeken. Nog nèt geen 100 euro voor ruim 60 liter. Het was dus ècht op het nippertje!
Vol goede moed verder, op naar La Alberca, een plaatsje waar we eerder onze harten verloren en nu gingen kijken of we deze terug konden vinden. We wisten dat het een pittige bergroute zou worden maar onze navi houdt kennelijk wel van grappen. Waar ze ons nu heenstuurde.........
Smalle wegen, vaak extreem steil en in kronkelende serpetines.Menig keer moest er teruggeschakeld worden naar de eerste versnelling.
Ja, het landschap was erg mooi maar erg veel konden we er niet van genieten. Het duimen dat er geen tegenliggers kwamen werd gelukkig beloond.
Verrassing! De doorgaande weg: Afgesloten wegens wegwerkzaamheden! Geen omleiding aangegeven...... Er stonden 3 (mooie!) jongedames die zelfs engels spraken en, druk in de weer met hun smartfones, zochten naar een uitweg. Een mevrouw op het balkon van één der weinige huisjes werd geraadpleegd maar maakte ons ook niet wijzer. Toen kwam er een bestelwagen en met handen en voeten en veel gebaren maakte hij duidelijk dat we er toch wel doorkonden omdat er op zaterdag geen werkzaamheden waren. Op hoop van zegen!!!!
Twaalf kilometer weg in zeer slechte staat en de laatste 4 km nauwkeurig mikken op aanwezige bandensporen tussen de opgebroken stukken door. Els durfde bijna niet meer te kijken. Eindelijk belandden we weer op een redelijk goede weg en konden de laatste 20 km naar ons doel normaal doorrijden.
Hèhè, daar was de beoogde CP! Neerzetten de camper en bijkomen van deze spookrit.
Over Al Alberca kunnen we veel vertellen maar dat is teveel schrijfwerk. In de volgende link wordt het uitgebreid beschreven:
https://kusuitspanje.com/2016/09/26/la-alberca-wandelgebied-in-de-sierra-de-francia-salamanca/
Ondanks mooi weer was het koud, echt dikke-jassen-weer. Op de omringende bergen lag sneeuw.
Wij laten de foto's verder ons verhaal doen en gaan bijkomen van een enerverende dag!

Geschreven door Els.en.Fred.reizen.als.hobby