Zondag 14 juni tartten we de Belgische overheid en trokken één dag voor de officiële toestemming de Belgische grens over. Argwanend loerend op overijverige champetters, dat wel, maar we konden ongehinderd doorrijden. Rond het middaguur betraden we ons domein op Glampingresort Hoge Kempen.
Het lag er beter bij dan we verwacht hadden. Wel wat takjes en massa's dennenappels, zelfs het gras had zich ingehouden en was niet eens één kontje hoog.
Wat wel jammer was: Fred's mountainbike was gejat. Stond achter de caravan, samen met een E-bike, twee vouwfietskes en een erfstuk-fiets van de vorige eigenaars. Die waren kennelijk niet interessant, alleen de mtb foetsie. We deden een poging om via internet aangifte te doen maar dat lukte niet. Kennelijk hebben de Belgen het idee dat “De Buitenlanders” maar in hun eigen land aangifte moeten doen.........
Het meest jammere was dat de mtb een kado van de kinderen was. Dat is erger dan de materiele schade.
We besloten toch maar weer een tweede E-bike aan te schaffen want, hoewel nog fit, Opa wordt toch een dagje ouder en de camping ligt in heuvelachtig gebied.

Op de camping was, ondanks corona, flink doorgewerkt. Men was vooral druk met het verder scheiden van jaarplaatsen en vakantie-verhuurobjecten. Er was een minigolfbaan aangelegd en de techniek en procedures bij de slagbomen waren veranderd. Niet dat het goed functioneerde, het nieuwe systeem was “Doetie het of doetie het niet!” Wordt nog aan gewerkt, evenals de verwerking van het afval op verantwoorde wijze zodat scheiden zinvol is. Kortom: Volop in beweging!
Een aardig gebaar bij aankomst: Een fles wijn, een kadobon (25,=) voor Horeca De Koempel èn 5 vrijkaartjes voor de minigolf.

Dinsdag's gingen we naar een tuincentrum want we hadden géén geduld om groei en bloei van verschillend meegebracht zaad- en pootgoed af te wachten. Het zag er gelijk nog vriendelijker uit met wat blommekes en plantjes. In de caravan waren er geen verrassingen, alleen had een muis zich tegoed gedaan aan een pak melk in de proviandkast maar de rest van het eetspul met rust gelaten. Ook de goedgevulde vrieskast had tijdens onze afwezigheid goed doorgewerkt, alles oké. We hadden nu zelfs water zodat het “Twee emmertjes waterhalen” verleden tijd was.
Nauwkeurig gedoseerd poetsen & opruimen en lekker luieren maakte het leven zéér aangenaam!

Vanwege diverse dokterbezoeken zullen we de komende tijd regelmatig naar Nederland moeten reizen. Voor Els staat een spannende tijd voor de deur: Zij moet aan beide ogen geopereerd worden vanwege staar, haar zichtvermogen ging opeens nogal rap achteruit. Fred moet een herkeuring voor zijn blauwe kijkers tbv rijbewijs-verlenging 75plus en verschillende routinecontroles.
Onze camper staat in Eygelshoven en Peter zal in de loop van de tijd eraan werken zodat hij ons in het late najaar weer veilig naar Spanje & Portugal kan brengen.

Geschreven door Els.en.Fred.reizen.als.hobby