Maandag 15 november. Het was nu eenmaal een uitfrukkelijke wens van Els om toch naar het eindpunt van de Jacobs-pelgrimsroute te gaan dus gingen we het eerste stuk van bijna 4 km met de camper, parkeerden daar en toen wandelend verder. Dit maakte, meer dan verwacht, een diep emotionele indruk op Fred. Hij heeft vaker indrukwekkende documantaires gezien over deze beroemde pelgrimage en koesterde lang de wens om deze lange tocht van zelfbeproeving en inkeer eens te lopen.
Helaas: Toen het lijf dat nog goed aankon ontbrak het aan tijd, toen er tijd was was het lijf al te ver aan slijtage onderhevig. Overigens lagen aan deze wens géén religieuze gedachten ten grondslag, puur de confrontatie met jezelf aangaan. Deze dromen schoten door zijn hoofd.........
Het was een gebaar van de pelgrims om op deze plaats hun schoenen te verbranden, als afsluiting van de pelgrimage. Dit is nu streng verboden, maar toch liggen er nog schoenen die het stille verhaal vertellen.
Na deze ervaring gingen we rijden naar de volgende overnachtingsplaats: Pontevedra, een rit van ruim 90 km via een mix van autoweg en secundaire wegen met af en toe wat verwarrende rotondes en daardoor soms wat kilometers extra. Wat is het jammer dat onze volgers niet kunnen meegenieten van het vele moois dat we onderweg zien. We hebben een dashcam overwogen, maar deze zijn op nogal wat plaatsen strikt verboden en die gok nemen we maar niet.
De boeiende, grote stad Pontevedra heeft een perfecte gratis CP, met sani-service. Deze is gelegen nabij een rivier en een moderne, Erasmusbrug-achtige brug en op redelijke loopafstand van een boeiend oud centrum. In de uitgebreide centrum vindt men alle soorten winkels en HoReCa, zelfs een China-shop. Hier scoorde Els een paar nieuwe wandelschoenen voor niet meer dan 8 euro! Het ongelofelijk brede aanbod in deze shop werd door-geploegd maar een vliegenmepper was ook hier niet te vinden. Een straatmuzikant had ook zijn aandeel in de gezellige sfeer. Pontevedra is een universiteitsstad, daardoor hebben jonge mensen de overhand in het staatbeeld.
We liepen ook nog door de gemeentelijke markthal maar deze was nagenoeg leeg: Alle verse waar was kennelijk in de ochtenduren verkocht. Het is knap hoe ze met veel respect voor de oude stad moderne panden hebben geïntegreerd.
Bij een grote supermarkt nog even wat boodschapjes gedaan want de etalage van een slagerij vonden we niet echt eetlustopwekkend, (zie foto's) en toen langzaam terug naar de camper.

Geschreven door Els.en.Fred.reizen.als.hobby