Zondag 5 december. Na 2 "Privé-dagen" bij onze vrienden in Sao Joao de Areiras, waar we nog vergeefs probeerden de koelkast weer op gas te laten werken, besloten we de kust weer op te zoeken. Van één onzer vorige reizen herinnerden we ons een leuke, eenvoudige CP bij Costa de Lavos, direct aan het strand bij een piepklein dorpje. Het ligt ongeveer 15 km bezuiden de bekende stad Figueira do Foz.
We werden wel weer om de tuin geleid door de op tolvrij ingestelde navi want opeens: Tolpoorten. De secundaire weg N111 die we aan het volgen waren was opeens zoek, na 6 rotondes met aanduidingen geen wegnummerverwijzing, geen Figueira meer op de borden. Het reisleven blijft op deze wijze natuurlijk wel spannend......
De CP werd na wat omzwervingen toch gevonden en er was volop plaats. We stonden nog maar net stil of Els zette bijna een sprint in om naar de onstuimige golven te gaan kijken. Wat had ze deze gemist! Het weer was niet wat we gehoopt hadden maar met een extra laagje kleding waren we toch alweer spoedig aan de wandel.
Toen het begon te mieseren zijn we toch maar omgedraaid en door het niet erg boeiende en nogal doodse dorp teruggegaan naar de camper. De wandeling was 2470 m.
lang. (zo geschreven lijkt het nog wat......)
Zo werd het een dag die we niet helemaal in gedachten hadden, er lag zelfs niks in onze schoen!, maar daar staan inmiddels al zoveel leuke dagen tegenover dat mopperen wel erg ontevreden zou zijn.
Voor de maandag moesten we nog gaan puzzelen maar de hoofdrichting was zuidwaarts, terug naar de Algarve.

Maandag 6 december. Het puzzelwerk had de volgende bestemming opgeleverd: Alcobaca. De CP kreeg lovende kritieken en de stad beloofde ook veel moois.
Een rit van ongeveer 75 km, inclusief wat omrijden door verkeerde afslagen op gecompliceerde rotondes. Ook was het in Alcobaca een beetje zoeken maar uiteindelijk alweer gelukt de CP te vinden. Hier was het ook weer even zoeken om ons plekje te vinden en toen, nog even de oprijdblokken eronder: Klaar!
Een snelle brunch en toen op verkenning. We ontdekten wegwijzers naar "De Tuin der Liefde", dat maakte nieuwsgierig. Bij de plaatjes staat, in engels, het verhaal dat bij de "Jardim do Amor" hoort. Wat een leuk gebied! De foto's geven een impressie.
Na deze leuke verrassing verder de stad in om zo bij een groot plein te belanden, met een gestyleerde kerstboom en zelfs een schaatsbaan. Sven Kramer was helaas niet aan het trainen. Aan het grote plein ligt ook het grootste cisterciënzerklooster van Portugal, dit is opgenomen in Unesco-werelderfgoed. De Hoofdingang, tevens kathedraal is aardig gerestaureerd maar de delen die niet aan het plein liggen wachten kennelijk op europese subsidie want die zagen er beduidend slechter uit. We zijn niet binnengegaan want principieel betalen we geen entree voor een kerkbezichtiging.
Aan het grote plein wemelt het van terrassen en is een ruim winkelaanbod met het accent op souveniers. We doolden nog door straatjes en steegjes die bijna allemaal geplaveid waren met de typische vierkante keitjes van circa 8 x 8 cm. We denken dat de stratenmakers hier echt wel met vervroegd pensioen mogen......
Rond vijf uur, Portugese tijd, begon de hemel te dalen en hulde ons in iets dat tussen mist en zeer fijne mieserregen lag. Fred wandelde nog wel terug naar het postkantoor om twee kaarten voor kleinzoon Kai op de post te doen, dit kan kennelijk alleen nog maar bij het postkantoor, gewone brievenbussen zochten we al langer tevergeefs. Kaarten die we naar Kai sturen worden zorgvuldig bewaard en sieren zijn kamerwand.
Toen het helemaal donker was maakte Els het avonddiner en ging Fred aan de slag met foto's & verslag.
We kregen een appje van goede vrienden die in Sevilla waren met twee leuke filmpjes: Een flamengo dansgroep en een rondkijkje op het grote Plaza de España. Ook gaven zij aan dat er een perfecte CP was, die hebben wij in het verleden niet kunnen vinden. We hebben Sevilla dus maar weer op ons lijstje gezet. (Eéns moet het er toch van komen!) Maar.......... Dat heeft nog tijd!

Geschreven door Els.en.Fred.reizen.als.hobby