Craters of the moon bestaat uit een vulkanisch landschap met voormalige lavastromen en andere vulkanische elementen zoals lavagrotten en kraters. NASA trainde lange tijd astronauten in het craters of the moon lava field. Er werd namelijk aangenomen dat het maanlandschap er ongeveer zo uit moest zien. Na het bezoek op de maan in 1969, werd vastgesteld dat het oppervlak van de maan niet veel op dit deel van Idaho lijkt. Ondanks dat we niet over de maan look-alike gaan lopen, lijkt het ons wel leuk. In mei en juni staan de wildflowers in bloei, dus we boffen!

We bezoeken eerst het visitorcenter. Best interessant om te horen en zien hoe dit is ontstaan en wat er nog steeds gebeurt allemaal. Het is niet zo'n groot park. Er is een loop-road van 11 km met daaraan 7 stops. We hebben ze allemaal gezien. De laatste ging naar de lava grotten via een wandeling van drie km. Dat was warrrrum!!!! Pfffff....
De buitentemperatuur was zeker 30+ graden en dan is alles zwart om je heen. De lava kan in de zon opwarmen tot 70 graden ongeveer. Zelfs de wind was heet.
Maar we hebben het gehaald💪💪.
Eindelijk bij de grot aangekomen, is het een diepe afdaling over losliggende scherpe stenen. Neil was al naar beneden met Tim op zijn arm: ' hey dames, kom het is heerlijk koel hier!'. Maar ik durfde de afdaling niet te maken samen met Lana😓. Dus alleen Neil en Tim hebben de grot vanbinnen gezien.😊

We rijden na ons bezoek aan craters of the moon nog een kleine 100 mijl zuidelijk om te overnachten in Twin Falls. We zetten de camper neer op een KOA camping voor 1 nachtje. Morgen een lange rit voor de boeg. We duiken gelijk t zwembad in. Wat een verademing! Het is hier 34 graden😊👍.

Geschreven door Wendyneil