Soms zit het mee....en soms heb je een beetje pech...😑
Gisteren hebben we besloten om een tussenstop richting rocky mountains national park te skippen vanwege het mindere weer daar. Als we in een keer naar Estes park (oost ingang van Rocky mountains national park) rijden dan zijn we ruim vijf uur onderweg. Dus vooruit, we proberen de kinderen op tijd naar bed te brengen en zetten de wekker om 5.30 uur. Dan ontbijten we onderweg wel.
Ondanks onze inspanningen wilden de Kinderen niet op tijd gaan slapen, maar ach....we hebben vakantie, maakt niks uit.
Als om 5.30 uur de wekker gaat is het nog donker. Ik wilde de nacht lampjes bij het bed aan doen, maar die werkten ineens allebei niet meer.... vreemd! Lamp in de badkamer ook niet. Neil kwam erachter dat er een zekering kapot was. Maar extra zekeringen lagen na goed zoeken nergens in de camper. De lampen in de keuken werkten wel. Dus het was maar een klein gedeelte waar we geen stroom hadden. Dan gaan we eerst wel rijden en kijken we in Estes wel om die zekering ergens te kopen.
Kinderen uit bed geplukt, die waren not amused.😏. Alles rijklaar? Check! ✅
Ik proberen te starten, werkt niks meer. Het hele dashboard niet en de startmotor ook niet. De accu was nog vol volgens het display in de camper. Dat wordt bellen met de verhuurder Road bear. Maar die gaat waarschijnlijk toch eerst zeggen dat we die kapotte zekering moeten vervangen. Hoe kom je om 6 uur sochtends aan een nieuwe zekering? Er zitten geen winkels in de buurt van de camping en de camper startte niet. De receptie ging pas om 8 uur open.
Toen heb ik een rondje over de camping gelopen om mensen te zoeken die al wakker waren. Eens even de behulpzaamheid van die aardige Amerikanen op de proef stellen... en jahoor, binnen 10 minuten hadden we twee nieuwe zekeringen. T was alleen wel 10 ampère ipv van 5. 'But it will work' volgens de aardige Amerikaan. Nou dat werkte zeker! Rook en vlammetjes uit het stopcontact op de slaapkamer.
Aha...daar zit dus de kortsluiting😡. Neil de snoertjes in het stopcontact losgehaald zodat daar geen kortsluiting meer kon ontstaan.
Maar starten ging nog steeds niet. Neil heeft vaak moeten bellen naar Road Bear. Eerst tot 8 uur moeten wachten, toen nog maar eens een uur, want het was 8 uur Mountain time😒.(daar hebben we het handige tijdsverschil weer!) Prima. 9 uur dus. Neil bellen, kreeg hij weer een ander nummer. Dat bleek van een helpdesk in Nieuw Zeeland te zijn?!?. Nee die konden ons ook niet helpen.(joh!) Uiteindelijk contact gehad en ze dachten toch echt dat de accu van de motor leeg was. We moesten maar ff met startkabels gaan proberen. Grrrr. Inmiddels al 3 uur bezig, kinderen werden er niet blijer van na hun erg korte nachtje. Uiteindelijk heeft de zoon van de camping eigenaar zijn 'jumper-cables' opgezocht en startte de motor gelukkig😊😀🤗.
Hun weer weg en wij konden nu ook eindelijk weg. Bijna! Nog even de slides naar binnen....
Ohja....😠dat gaat niet als de motor draait😬.
Dan maar op goed geluk proberen en hopen dat hij opnieuw start. En jawel hoor dat ging goed. We hadden geluk! Ook om het feit dat we op een commerciële camping stonden. We hebben al een aantal keer in de middle of nowhere gestaan zonder bereik op je telefoon en zonder andere campeerders. Als je dan zoiets hebt...😓
Om kwart over 10 rijden we eindelijk weg. Als je dan de interstate 70 opdraait en de tomtom geeft aan dat je over 359 kilometer een afslag moet nemen...dan weet je dat je nog een lange weg te gaan hebt. Maar we rijden heel lang langs de Colorado rivier en ook nog een heel stuk door de sneeuw. Geen vervelend uitzicht dus!
Om 17.30 uur komen we aan in Estes park. Lana en Tim gaan met papa nog even naar de speeltuin en ik tover een maaltijd op tafel. We zijn er!
We weten niet wat de accu heeft leeggetrokken en we hopen maar dat het niet weer gebeurt.
Geschreven door Wendyneil