Goedemorgen, of misschien wel middag, want we hebben steeds geen internet, dan wordt het uploaden lastig.🙃
We hebben goed geslapen en zijn uitgerust.
We gaan op pad door Yoho park. We maken onze eerste stop bij een samenkomst van 2 rivieren, Kicking horse river en Yoho river, helaas kunnen we niet de waterval bezoeken, de weg hiernaartoe is afgesloten.
Maar dit uitzicht is ook mooi.
We rijden verder door Yoho als plotseling twee elanden voor ons de weg oversteken. Wat zijn die beesten toch groot!!
Een echtpaar, man en vrouw, in looppas voor ons langs. Tof!!!
Maken we ook weer mee😍.
Onze volgende stop, het plaatsje Golden. Hier is de Golden bridge. Een touwbrug over het ravijn, ongeveer 140 meter hoog. We parkeren de camper en ik denk na, durf ik dit?
Ik wil de uitdaging wel aan gaan. We wikken en wegen...het kost behoorlijk wat entree en als ik ervoor sta...durf ik t dan nog? Je moet achter elkaar lopen. Er staat een enorme rij voor de entree, tot buiten aan toe.
Nog even wikken en wegen we, ik doe t niet.
Misschien krijg ik er spijt van, dat kan, maar ik denk dat ik deze uitdaging beter aan me voorbij kan laten gaan. Vooral omdat het zo druk is. Gaat dat ding nog wiebelen ook.🫣
We rijden door het plaatsje heen en vervolgen onze route . We gaan nu langzamerhand richting onze eindbestemming, Vancouver.
We rijden de Rogers pas en komen door Glacier National Park. We stoppen bij het museum. Het museum gaat over de aanleg en ontwikkeling van de Rogers pas, en de veel voorkomende fauna in deze regio.
Het is ook een populair skigebied.
We moeten op de hoofdweg blijven rijden, want er is lawinegevaar.
En we moeten meer drinken, we hebben allebei hoofdpijn, van de hoogtes waarop we verblijven.
De route is wederom prachtig, uit de bergen sijpelen watervallen. Helaas zijn alle wandelroutes ook afgesloten vanwege lawinegevaar. Onderweg zien we ook plekken waar een lawine is geweest, bomen liggen verspreid onderaan de berg. Verwoestend hoor, zo'n lawine. Beter blijven we dus op de hoofdweg en genieten we vanuit de camper van de schitterende natuur. Het heet niet voor niets Glacier National Park. Veel gletsjers zijn er te zien.

Ineens is het weer een uur later. We rijden door een tijdzone. Net was t nog 13.15 uur en ineens is 14.30 uur.
Hoogtes, tijdsverschil, mijn lijf vindt t best, zolang ik me maar aanpas. Rustig aan doen, werkt t beste.
Mount Revelstoke National Park is het volgende park waar we doorheen rijden. Er is een museum over treinen, Revelstoke Railwaymusem. Ik laat t graag aan me voorbij gaan, maar Kees vindt dit machtig interessant.
En zo vaak komen we hier niet meer, dus ik gun het hem. En ik ga met hem mee.
Feitje: we hebben precies 6500 kilometer gereden.
We gaan het Railwaymusem in, heel veel geschiedenis over het ontstaan van de Canadese Railway, er staan ook treinstellen van vroeger, waar je in kunt. We maken hier onze dagelijkse vlog voor de kleinkids. Elke dag maken we een filmpje over onze avonturen, deze keer nemen we ze mee in de trein.
Kees bestudeerd alles van onder tot boven en geniet van de geschiedenis en technische ontwikkeling van de Railway en de treinen.
Dan is het tijd om wat te eten, we zien Tim Horton, de Bowls die ze hier hebben, zijn onze favoriet. Heerlijk rijst, salade en kip of ander vlees naar keuze en je hebt er een maaltijd aan.
We rijden het treinplaatsje Revelstoke uit , rijden door Revelstoke National Park. Ineens zie ik een bordje
" ghosttown" en een soort Westerntown. Oh...daar wil ik heen. Omkeren! Kees zegt, nee joh, dat is allemaal nep. Het maakt mij niet uit, nu is t mijn beurt.
We draaien om en kopen onze tickets.
Wat we nu gaan beleven gaat elke verwachting te boven. Eerst schrik ik nog even, ik zie treinen....Nee niet wèèr🥱!! Maar er is nog veel, heel veel meer. Het is een stadje, helemaal authentiek, met dezelfde materialen opgebouwd, het kerkje is zelfs authentiek en verplaatst naar dit museum.
Het is ongelooflijk, elk gebouw, is zowel van buiten als van binnen, met de inboedel van die tijd, ingericht.
De kapper, de saloon, postkantoor, jail, Carpenter, alles is er
Zelfs een begraafplaats.
Je kunt hier makkelijk een hele dag doorbrengen, maar we moeten het in een paar uur doen. Een paar uur wanen we ons terug in de tijd. Tot onze voeten zeer beginnen te doen.
Kees heeft de dag van zijn leven vandaag. En ik geniet even hard mee.
Wat was dit een onverwachte parel van een museum.
Echt heel erg interessant en ontzettend leuk!
Inmiddels is het al weer 19.00 uur, dus op zoek naar een overnachtingsplek. We komen een RV resort tegen, met hot pools, precies wat we nodig hebben! Helaas is het vol.😭
Een klein stukje verder rijden komen we opnieuw een camping tegen, hier is plek gelukkig. Er is geen personeel meer, betalen doe je morgen maar.
Het is hier heerlijk stil, midden in het bos. Er is niets, geen toiletten of douches, geen stroom. Maar er hebben alles zelf, dus dat komt goed.
Ik wil alleen nog maar uitrusten,
en dat kan hier.
Veel liefs van ons.

Geschreven door Mirjams.avonturen