Wat een leuke en hartverwarmend reacties
schrijven jullie. Wat leuk dat er zoveel mensen met ons mee reizen.
Ik neem jullie graag mee door de dag van vandaag.
Als we allemaal wakker zijn gaan we eerst ontbijten, ik zet koffie en thee en rooster brood. Omi belegt het brood, als een geoliede machine wordt iedereen voorzien van de benodigde energie voor deze bijzondere dag.
Opi en oma zijn vandaag 54 jaar getrouwd.
Hoe bijzonder is dat! En dat vieren we.
We versieren de camper met een hartjesslinger en ballonnen.
We gaan om beurten douchen en dan is het tijd dat de mannen en vrouwen uit elkaar gaan.
Omi, Daniëlle en ik gaan.op excursie naar de Upper Antilope Canyon.
We hebben.dit thuis al ruim van te voren geboekt, want het zit gauw vol deze excursie.
Met een jeep gaan we op reis, al gauw verlaten we de weg en rijden door de droge rivierbedding naar de Antilope Canyon.
Het is een " bumpy ride".
We mogen helemaal niets meenemen, geen tas niets, alleen.een camera en eventueel een flesje water.
We wandelen de Canyon in...
Bij elke stap die ik zet valt mijn mond verder open....wat is dit prachtig!
Het kleurenspel van het zonlicht op de prachtige vormen van deze Canyon, het is adembenemend. De gids heeft me geholpen om mijn camera in te stellen op de juiste wijze en ik klik dat het een lieve lust is....
Dit is zo prachtig, als je de foto's ziet....snap je wat ik bedoel....
Soms moeten we door hele smalle gangetjes lopen, zijwaarts met onze rug tegen de muur om daarna weer verrast te worden door een nieuw kleur en vormenspel.
Het overtreft mijn verwachtingen.
Beduusd van al.dit moois stappen we weer in de jeep voor de terugreis. Onderweg bekijken we de gemaakte foto's. Wow...er zitten hele mooie tussen!
De mannen komen ons weer ophalen met de camper en we gaan boodschappen doen bij de, hoe kan het ook anders....Walmart.
De Subway is daar ook , dus we pakken ook nog even een heerlijk broodje mee als verlate lunch.
Hierna gaan we Lake Powell bezoeken en de Glen Canyon dam.
In het bezoekerscentrum valt er van alles te leren en lezen over deze dam.
Ook voor kinderen is er van alles te doen.
Het valt me op dat Amerika bijzonder kindvriendelijk is. Overal is aan ze gedacht en is er iets te spelen en leren voor ze.
Er is een prachtig uitzicht over Lake Powell en de dam...wat ben ik blij dat ik een.digitale camera heb, anders waren de rolletjes niet aan te slepen!
Na dit bezoek rijden we terug naar de camping.
Leah gaat in bad, in de gootsteen van de camper past het precies.
Milan heeft koorts gekregen en hoest al een aantal dagen behoorlijk. Hopelijk wordt hij niet al te ziek.
Hij voelt zich niet ziek, zo zegt hij zelf. Gelukkig maar.
Vanavond eten we bij Gone West, een typisch Amerikaans family restaurant.
Er is livemuziek en voor de lezers die vorig jaar meegelezen hebben met onze Amerika reis, bij dit restaurant heb ik vorig jaar mijn verjaardag gevierd.
We genieten van heerlijk eten en elkaar en dan worden opi en omi op het podium geroepen en in t zonnetje gezet. 54 jaar samen, dat is bijzonder.
Ze krijgen een cowboyhoed op, dat staat heel goed bij de snor van opi, omi een rose hoed en allebei een tamboerijn. Er wordt een.vrolijk nummer ingezet en het feest kan beginnen.
We klappen.en.joelen en filmen en fotograferen.
Dan wordt er een romantisch nummer ingezet en opi en omi mogen een dansje wagen.
Op het nummer " you were always on my mind" zweeft ons bruidspaar over de vloer. Opa heeft zijn crocs nog aan, wat het dansen toch iets minder soepel maakt.
Terug naar de tafel voor een dessert en dan is de avond alweer ten einde. De kids zijn ondertussen gaan slapen in de tweelingbuggy.
Wat een handig ding toch! Daar hebben we veel plezier van.
Moe en voldaan van deze dag rijden we terug naar de camping, het is bedtijd.
Een dag met een gouden randje.....

Geschreven door Mirjams.avonturen