Oei wat is t koud als we wakker worden, en jawel...weer om 7.00 uur
Het is nu 2 graden. Gauw kachel aan en weer onder de warme dekens.
Na een half uurtje durf ik t wel aan, ik ga broodjes bakken in de oven, zet koffie en thee en doe de afwas. Zo...mijn huishouden is weer op orde.
Ik roep Kees, (die was nog lekker verder aan t tukken), voor het ontbijt.
Het zonnetje is er, dat verklaart waarom de temperatuur snel zal oplopen. Aan het einde van de middag wordt rond de 18 graden verwacht.
We tanken benzine bij en gaan de reis beginnen met als eerste stop Sault San Marie, ruim 300 kilometer rijden
Ik zoek een luisterboek op, dat op mijn telefoon staat.
Heerlijk zo rijden, genieten van de omgeving en luisteren naar een mooi verhaal👍
Ondanks dat we de Trans Canada Highway blijven volgen, rijden we steeds door mooie natuur. Het is in dit deel van Ontario droger, geen moerassen meer.
Voor t eerst zien we een waarschuwingsbord voor beren, ze mogen niet gevoerd worden, ze zijn gevaarlijk. We waren t niet van plan. We eten lekker alles zelf op😜.
Inmiddels hebben we ruim 2250
kilometer erop zitten met de camper.
Omdat we zoveel zien onderweg en het reizen met deze camper heel comfortabel is, is dat geen probleem.
We rijden langs plaatsen als Bruce mines, Livingstone Creek, er komen af en toe rijtuigen voorbij, geen Amish, maar aan de kleding te zien is het wel van een of ander geloof. Het is net of ik in de serie van het kleine huis op de prairie zit en Charles Ingalls voorbij komt.
Onderzoek op internet wijst uit dat het Mennonieten zijn. Er leven 130.000 Mennonieten in Canada, het is de op 4 na grootste populatie in de wereld. Ik lees hoe ze leven en wonen, het zijn pacifisten en ze houden vast aan normen en waarden van deccenia terug.
Weer wat geleerd!
Ik zou best wel een kijkje willen nemen in deze gemeenschap, waar de tijd heeft stil gestaan.
Ik lees dat er wel een dorpje is waar dat kan, maar dat is een dag rijden de verkeerde kant op voor ons. Dus ik doe het met de informatie op internet.
We stoppen in het plaatsje Sault St. Marie. We gaan lunchen..potver, ineens is het hier weer een uur later, we passeren verschillende tijdzones deze reis.
Nou goed, eerst eten, Wendy's wordt het deze keer. We willen even de camper uit. Ik heb een salade met gepofte aardappel. Het smaakt goed. Kees houdt t bij een burger met frites.
Er komt af en toe een dakloze binnen die heel vriendelijk geholpen wordt aan een gratis kop koffie. Wat goed dat ze dat hier doen.

We zitten op de grens met Amerika, aan de andere kant van de brug, die in dit plaatsje staat, zit je in Amerika.
Zullen we een kleine oversteek maken? We besluiten om in Canada te blijven en alvast een stuk te rijden naar onze volgende bestemming, Lake Superior Provincial park. Wie weet wat we onderweg nog tegenkomen om even te stoppen.
De route is in ieder geval weer zo mooi! Vergezichten over meren, met op de achtergrond bossen in prachtige herfstkleuren, af en toe zelfs een waterval.
Eerste stop, Alona Bay, een fenomenaal uitzicht over Lake Superior. De weg die we volgen staat bekend als een van de mooiste highways, vanwege de mooie, adembenemende vergezichten. En dat is niets teveel gezegd. Het is net een schilderij, we turen over het water en horen het water zacht over de keien klotsen. Het is jammer dat er af en toe een auto passeert....anders was het doodstil.
We rijden door Lake Provincial Parc, het ene uitzicht nog mooier dan het andere. Sommige dingen zijn gewoon niet in woorden te vatten. We komen bij Silver Falls. Wat een watergeweld, prachtig!
We rijden door tot een uitzichtpunt, wat zo mooi is dat ik hier de zon onder wil zien gaan. Ik heb er geen woorden voor, de fotos zeggen veel, maar in t echhie.... waanzinnig!!!
Kees kookt ons eten, terwijl ik de zonsondergang blijf volgen.
Als de zon bijna verdwenen is, rijden we naar onze overnachtingsplek. En die is........aan de voet van de Silver Falls. Ik heb gewoon een waterval in mijn achtertuin vandaag.
Wat een dag, wat een prachtige dag.

Geschreven door Mirjams.avonturen