Gelukkig voel ik me stukken beter!
Weer op naar een nieuw avontuur.
We vertrekken rond 11.00 uur. Richting Zadar in Kroatië.
Geen idee of we er ook komen vandaag, het is nog een pittig stuk rijden, maar we zien wel.
Toch steeds een beetje meer richting huis is de bedoeling.
We rijden de weg langs de kust. Bekend als de Panoramic roads. En uitzichten zijn er...prachtig, met nog steeds de zee naast ons, rijden we door dorpjes. Nog wat boodschappen doen en tanken, voordat we Montenegro uit rijden. We worden geattendeerd op het dragen van een mondkapje. Ah....dat is in dit deel van Montenegro dus weer anders.
We rijden hoog door de bergen. We hebben nog een keertje een prachtig uitzicht over de baai van Kotor. Dan rijden we alweer het volgende land in.Bosnië Herzegovina. Elke keer weer in de rij voor de douane....
Paspoort controle, en dat is t.
Maar bij de grens van Bosnië wil hij onze coronacheck app zien. Hè hè eindelijk....maar probleem..we hebben geen internet en dan doet ie t niet. Voor noodgevallen had ik thuis een printje gemaakt, dat werkt ook gelukkig.
We kunnen door, tenminste als de koe, die ineens midden op de weg staat even door wil lopen. Dat doet ze gelukkig. Even later zien we enorme rook en vuur vlak bij de weg, er zijn hier bosbranden. We rijden er doorheen, het stinkt verschrikkelijk en we moeten alle ramen dicht doen. Ook is er slecht zicht door de enorme rookontwikkeling. Best spannend even. Maar gelukkig rijden we er al snel weer uit. We rijden door het binnenland. Het is een stuk warmer hier.
We komen weinig dorpjes tegen op dit stuk....grote stukken land, soms een druivengaard of wat appelboompjes. Verder is er niets. Af en toe grote, zwart geblakerde, vlaktes, er zijn hier grote stukken verbrand.
Als we een dorpje tegen komen, kun je vooral knoflook en uien kopen langs de weg. Enorme strengen met knoflook hangen er aan diverse kraampjes.
Ook veel kapotgeschoten huizen staan er, soms zijn er nieuwe huizen naast gebouwd.
Naar mate we dichterbij Kroatië komen, worden de huizen groter en mooier. Halverwege de middag komen we bij de grens van Kroatië.
Wederom wordt er naar onze vaccinatie gevraagd. De printjes liggen al klaar. Want zonder internet heb je mooi niets aan je app.
Als we Kroatië inrijden heb ik het gevoel dat ik weer een beetje 'thuis' kom. Dit land kennen we immers goed. We besluiten om nog een poos door te rijden naar Nin, daar ligt Zaton Holidayresort, waar we vaker hebben gestaan. Een keer of drie volgens mij.
We weten dat het daar heel goed is, zwembad, zee, leuke tentjes om te eten. En duur ...maarja, voor de laatste dagen doen we dat gewoon.
De laatste uren rijden zijn saai...alleen maar snelweg. Een uur voordat we op de plaats van bestemming zijn, stoppen we even.
Even bijkomen , hondjes plassen, en er is hier ook een eettentje met hamburgers. Ik houd het vandaag bij water en droge crackers.
Helaas gaat het tentje met hamburgers net sluiten, dus het wordt een kant en klaar broodje uit de koeling van het benzinestation voor de mannen.
Als we verder rijden, komen we langs plekken die we al eens bezocht hebben, de Krka watervallen, prachtig was dat, en snorkelen bij de Cornati eilanden. Fijne herinneringen.
Een klein jubileum vandaag, met Kroatië zijn we precies door 10 landen gereden deze vakantie trip.
Het is wat!
Om 19.30 uur zijn we in Zaton.
Nu eerst maar even bijkomen van de reis. We zetten alles neer, draaien de luifel uit en maken ons zitje in orde. Als we net gaan zitten komen de mensen van de andere plekjes naar ons toe ,we begrijpen dat we op de verkeerde plek staan. Dit is de inrit van het veld, maar het nummer waar we moeten staan, staat er wel.
Heel gepuzzel, maar we moeten kennelijk 10 meter naar achteren.
(Ook fijn dat ze eerst kijken totdat je helemaal gesetteld bent )
Afijn, we verplaatsen ons en settelen ons opnieuw.
Deze plek is ook beter.
Dan gaan we een hapje eten, tenminste de mannen, ik ga mee voor de gezelligheid.
Want ik houd nog steeds niet alles binnen zeg maar.😏
Ik probeer wel een groentensoepje.
Het is inmiddels 21.30 uur.
Tijd om het verslag te versturen.
Tot morgen!

Geschreven door Mirjams.avonturen