Kees heeft tot 2.30 uur doorgereden, daardoor zijn we gelukkig voorbij Sioux city, waar nu veel wateroverlast is.
Nog een uurtje rijden en dan zijn we bij Sioux Falls, waar een prachtig park is met watervallen.
We parkeren en worden gelijk aangesproken door mensen, pas op er is " flood" . Alles is afgesloten, je kunt er niet door. $ 300.00 boete als je dat toch doet.
We kunnen wel naar de brug lopen.
Dat besluiten we te doen.Jochum en ik gaan vast, fototoestel in de aanslag.
Er staat politieauto's bij de diverse ingangen opgesteld.
Wanneer Jochum en ik langslopen gaat er kort een sirene aan en roept de politie iets door zijn intercom.
Zal wel niet voor ons bedoelt zijn toch?
We lopen verder richting de brug.
Dan merken we dat de politieauto wegrijdt en onze kant op komt. Hij komt naast ons rijden, t raampje gaat open.
Mijn hart bonst in mijn keel....alle horrorverhalen schieten door mijn hoofd....beleefd antwoorden, niet tegenspreken....doen wat hij zegt...
In gedachten plak ik ductape op mijn altijd terugpratende mond.
Dan zegt de agent, dat het gevaarlijk is om het park te bezoeken maar dat we wel op de brug mogen staan en daar wellicht wat foto's kunnen maken.
Ik bedank hem vriendelijk.
Jochum start weer met ademen. Haha
Allervriendelijkst deze agent, maar imponenerend, vanwege het uniform en alles wat je ziet aan apparatuur als je in zijn auto kijkt.
Dat hebben we ook weer meegemaakt.
We gaan de brug op en maken foto's, Heel in de verte kunnen we de watervallen zien. Het water gaat enorm tekeer.
Het bezoek is van korte duur. We besluiten door te rijden naar onze volgende bestemming. Mount Rushmore.
Onderweg zien we dat er veel meer sneeuw ligt hier.
Inmiddels zijn we door Iowa heen en rijden we door South Dakota. De klok weer een uur terug. Van een bioritme is allang geen sprake meer....
We zien veel sneeuw, ineens zien we vlak naast ons een wolf door de sneeuw ploeteren, wow, ik kan mijn ogen niet geloven! Cool!
We zien veel herten langs de route, roofvogels en nog veel meer sneeuw. Soms wel meer dan een meter hoog.

Hier doet alles aan indianen denken, de omgeving, de billboards en restaurants.
We lunchen bij een fastfood restaurant, Artys. Wel oké maar we moeten dit niet te vaak doen.Aangezien we vanmorgen al bij Wendys hebben gegeten is dit de 2e keer vandaag.
Vanavond maar salade eten.
We rijden verder naar Mt.Rushmore.
Hopelijk redden we t nog net voor t donker. Wel een pittige reisafstand vandaag.
Als we dichtbij Mt. Rushmore komen rijden we door een cowboy achtig stadje. Je waant je in een westernfilm. Superleuk.
Dan ineens doemen de 4 heren op....ik zie ze...de 4 presidenten.
We rijden door over de parking, direct naast ons staan 2 herten te grazen, kijken niet op of om. We kunnen fotos maken en praten, ze zijn niet van ons onder de indruk.Nog iets wat ons opvalt...Het is hier muisstil....het seizoen is nog niet begonnen, er zijn weinig toeristen. We zijn hoog en je hoort helemaal niets. Heel bijzonder.

We wandelen richting de Memorial.
We maken foto's, het is donker inmiddels, maar de presidenten zijn mooi verlicht.
Een echt goede selfie lukt niet. Haha...maar we zijn er geweest hoor!
Vond t eerlijk gezegd tegenvallen qua grootte, ik had me het veel groter voorgesteld.
Wel erg mooi. Maar niet zo mooi dat we het morgen nog een keer bij daglicht willen zien.
Dus we besluiten door te rijden, of eigenlijk meer terug te rijden naar t dorp waar een camperplaats is waar we kunnen overnachten.
Daar settelen we ons en eten wat waarna we gaan slapen.

Geschreven door Mirjams.avonturen