Om 7.00 uur worden we wakker, redelijk geslapen. En ook redelijk uitgerust. We hebben honger, we gaan eerst maar eens ontbijten.
In de ontbijtzaal treffen we aan de tafel naast ons een Nederlands echtpaar uit Gouda. We kletsen wat over de reis die we gaan maken, zij zijn al een keer in Vancouver geweest, ze hebben wat mooie tips voor ons. Zo kunnen we in de buurt van Winnipeg door een mooi natuurgebied rijden waar veel beren te zien zouden zijn.( The Riding Mountain)
Lijkt me wel wat.
Ook kunnen we in de buurt van Jasper,waar de natuur zo overweldigend mooi is..de gletsjer op. De Icefields Parkway rijden, raden ze ons aan. Je wordt met een enorm voertuig helemaal de gletsjer op gereden. Dat wordt ons van harte aanbevolen.
Dat gaan we zeker onthouden.
We laten ons verrassen deze reis, we hebben niets geboekt, we zien wel waar we komen. En hebben we tijd tekort, dan komen we misschien nog wel eens terug...
Na het ontbijt nog even chillen op onze hotelkamer.
Ik doe nog een lekker tukkie. Tegen 12.00 uur checken we uit.
Beneden bij de receptie treffen we weer het echtpaar uit Gouda, ze hebben een taxi besteld, maar moeten nog een half uurtje wachten.
Ik vraag of ze het zien zitten om de taxi te delen. Mocht daar ruimte voor zijn uiteraard. Dat vinden ze een goed idee, Kees vindt me wel brutaal. Het overvalt hem, nou 😏ze kunnen ook nee zeggen toch?
We hebben trek, dus we eten even wat in de sportsbar van het hotel.
En wat een timing....terwijl ik afreken, staat de taxi er. Een Chrysler Voyager, dus alle koffers en wij kunnen mee.
Kijk....goed geregeld. We splitten de rekening, top toch!
De taxi dame is een gezellige kletskous en een kwartiertje later komen we aan bij Canadream, waar we de camper kunnen ophalen.
Onze ophaaltijd is pas om 14.30 uur. Dat betekent dat we nog ruim anderhalf uur moeten wachten voor we aan de beurt zijn.
Ik meld me bij de balie, nou daar doen ze niet moeilijk over de tijd hoor, we zijn gelijk aan de beurt🤭.
Dan te bedenken als je zelf je ophaaltijd wilt vervroegen, je 70 dollar mag aftikken. Goed dat we dat niet gedaan hebben.
We hebben online al alle instructies gelezen en de videos bekeken. We krijgen vrijwel gelijk de sleutels mee.
We gaan naar de camper en inspecteren deze op schades, we vinden er wat, dus we halen er een medewerker bij die dit noteert en fotos maakt. Ook zelf maak ik fotos, want de borg is behoorlijk,( CD 1000.00 ) die wil ik wel terug😎.
De camper is niet nieuw, dat is ook wel weer fijn.
De vloer is wel spekglad...deze lijkt ingesprayed met siliconen spray ofzo.
Het lijkt wel ijs...zo glad.
Eerst tanken, boodschappen doen en dan zien we wel verder.
We vullen onze tank en doen inkopen voor de komende dagen. Dan kunnen we even voort. De boodschappen zijn hier net zo duur als bij ons.
De mensen die hier wonen, net buiten de stad Halifax, zijn sober gekleed, vooral oversized kleding. Als het maar makkelijk zit. We voelen ons overdressed in onze jeans en warme truien. Want het is koud! Het is 3 graden!
Dan gaan we op weg, het eerste deel rijden van onze route met eindbestemming Vancouver. Wat gaat alles heerlijk voorspoedig en wat zit t lekker mee. We rijden veel eerder dan gepland en verwacht,weg bij de camper verhuurder.
De gladheid van de camper vloer en de pedalen maakt dat Kees kramp krijgt, omdat zijn voet wegglijdt.
We stoppen en ik maak met een plens afwasmiddel en een schuurspons de vloer schoon. Dat helpt gelukkig, straks doe ik de rest van de vloer wel. ( Voordat we allebei met een gebroken heup thuis komen).
We rijden over the Trans Canada Highway.
Onderweg zien we voornamelijk naaldbossen af en toe wat rivierstroompjes ,in mijn fantasie zie ik er zo een beer zitten die een visje vangt, zou zo maar kunnen! We treffen veel wind en regen. We slingeren over de Highway, door de windstoten, daardoor gaat om de paar minuten het alarm af, "stoppen, neem pauze, u bent vermoeid".
Ondanks dat we 100 km per uur rijden worden we ingehaald door grote Canadese trucks.
We zien borden met waarschuwingen voor overstekend wild, kom maar op ...ik wil wildlife spotten. Liever niet op de weg natuurlijk.
Maar we zullen wat verder moeten rijden eer we mooie parken gaan doorkruisen.
Mijn lijf is wat in de war, ik heb slaap, heb honger of toch niet...het tijdsverschil van 5 uur daar is mijn lijf nog een beetje mee aan t worstelen.
Een jetlag heb ik niet gelukkig.
We stoppen rond 18.00 uur langs de weg en eten een hapje bij Tim Hortons. Een soort fastfood maar dan met wat voedzamere en gezondere maaltijden. We eten een bowl met rijst, rauwkost, rundvlees en een soort chili con carne. Best smullen hoor. Ik kies voor een kleine beker drinken erbij, want net als in Amerika, zijn de porties hier veel groter. Klein is dus normaal,zeg maar.
Kees vergeet dat en besteld een medium koffie. Daar kan hij de komende dagen mee doen zeg maar 😂
We hebben bij de voorbereiding voor deze reis een aantal campgrounds opgezocht en op basis van reviews een keuze gemaakt. Zo hebben we per dag de keuze uit een aantal campings op onze route.
Wat blijkt......er zijn helemaal nog geen campings open, pas halverwege mei begint het seizoen. Ja, daar hadden we dus net niet naar gekeken.
Geen probleem, we dachten dat wildkamperen, of backcountry camping, zoals het hier genoemd wordt, verboden was. Dit klopt niet gelukkig, het mag wel, alleen niet in steden en sommige natuur gebieden.
Verder is het gelukkig toegestaan.
Dat geeft nieuwe mogelijkheden, meer vrijheid! We hebben alles aan boord, wc, douche, kachel, dus dat komt goed.
Dan rijden we nog een uurtje en zoeken een veilige overnachtingsplaats.
We vinden een mooie plek aan Mapleton park. We staan op de parking. Op ons gemak pakken we onze koffers uit en wordt het al meer onze eigen plek voor de komende weken. We doen de kachel aan en maken ons bed vast op.
Heerlijk zo. We zijn inmiddels in een andere staat, we hebben Nova Scotia verlaten en zijn nu in New Brunswick.
Bij ons in 20.15 uur, bij jullie 1.15 uur.
Wij gaan zo lekker slapen.

Geschreven door Mirjams.avonturen