Gisteravond was er nog tot in de hele late nacht muziek te horen van de bruiloft in het dorpje.
We gaan laat slapen en ik ben al voor de gebedsomroeper wakker.
Om 5.00 uur begint hij met zijn oproep.
Ik ben gewoon klaar wakker.
Dat krijg je van al dat geluier...

De bakker heeft zich verslapen, wanneer we om 8.00 uur onze bestelde broodjes gaan ophalen blijkt dat de bakker vandaag een uurtje later komt. Hij was vast en zeker te gast op de bruiloft. 😉

We plannen het vervolg van onze reis, onze Duitse buren hebben nog wat tips voor ons, zij zijn net in Albanië en Montenegro geweest.
We gaan langs de kust van Albanië reizen. We gaan nog wat verder weg dan eerst gepland, we pakken ook nog een stukje van Griekenland.
Maar voor we dat doen eerst nog door het Nationaal park Baba,
met een bezoek aan Malovichte. Een authentiek dorpje.
Volgens de reisgids een "must see".
De plannen zijn gesmeed, we kunnen weer verder met relaxen.
Ik besluit te gaan zwemmen en loop het meer in, naast me steekt ineens een klein zwart koppie boven het water uit....oke...hallo slang...en weg ben ik. Kees zei t gisteren ook al dat hij een slang in t water zag, maar ik dacht dat hij me gewoon zat te pesten.
De buurvrouw verzekerd me dat ze ongevaarlijk zijn. Kan best, ik wil ze gewoon niet in mijn buurt hebben. Volgens de buurvrouw zit het meer er vol mee...goed dat ik dit niet wist...

Tegen de middag klinkt er hard getrommel en muziek, toeterende auto's en joelende mensen.
Nog steeds feest. Ze kunnen goed feesten hier, we wandelen naar een restaurant voor de lunch en lopen langs het bruiloftsfeest. Er wordt gegeten, gedronken en gedanst. In een grote kring staan de gasten, ze houden elkaars handen vast, de eerste en laatste zwaaien met een zakdoekje. De vrouwen dragen prachtige jurken met veel glitter.
Erg leuk om te aanschouwen.

Bij het restaurant bestellen we een Macedonische pizza, er zijn 2 soorten, van maïsmeel en van wit meel.
We moeten er wel op wachten, want het bereiden duurt 40 minuten. Maakt ons niet uit, we willen dit graag proberen. De ober zegt dat 1 pizza genoeg is voor ons 3en....dat betwijfelen we, de mannen eten veel.
We bestellen er dus 2.
De ober had gelijk....1 was genoeg geweest. De Macedonische pizza bestaat uit 8 grote stukken. Gevuld, dus dubbel deeg, de onderste en bovenste laag is van deeg. Ze zijn gevuld met schapenkaas, tomaat en spinazie. Ze smaken voortreffelijk!
Op advies van de ober nemen we er een fles drinkyoghurt bij. Hij verteld ons dat we het met een snufje zout kunnen drinken.
Het is heerlijk fris, goede combi met de pizza.
We krijgen t niet op...gelukkig kennen ze hier ook het begrip
" doggybag", dus we nemen de rest lekker mee.
Op de wandeling terug treffen we op de camping een heel jonge kitten. Luid mauwend komt ie aan.....oh no...
Nee...neeeee, niet meenemen is mijn mantra geworden....
De campingeigenaar gaat er goed voor zorgen.

Aan het einde van de middag vertrekken we voor een bezoek aan het oude centrum van Ohrid.
We rijden langs de andere kant van het meer , daar wemelt het van de mensen en strandtenten. Duidelijk een stuk drukker aan deze kant.
We rijden door het centrum van Ohrid, we zijn op zoek naar het oude centrum. Dat is prachtig om een wandeling te maken.
We maken een steile klim naar boven om bij het Fort van Samuel te komen, op de muren van dit fort kun je wandelen en heb je een prachtig uitzicht over de stad.
Ik klim op een smalle kleine trap en sta bovenop de muur. Man...dit is hoog!!! Snel maak ik wat foto's en ga dan gauw weer terug over datzelfde smalle trappetje natuurlijk.
Aan de andere kant van het fort is het uitzicht nog mooier. Wat een bofkonten dat we nu kunnen genieten van een fenomenaal mooie zonsondergang! Het uitzicht kleurt nog mooier in het licht van de ondergaande zon.
We komen onderweg nog ruïnes tegen van een oude kerk en bezoeken de nieuwe orthodoxe kerk met een icoon van aartsengel Michel.
We wandelen door smalle straatjes en langs lieflijke huisjes, sommige vol met bloembakken vol prachtige bloemen. We zien bijzonder oude auto's, waar ogenschijnlijk niemand meer iets mee doet.
Het verkeer is een uitdaging, soms stopt er zomaar iemand aan de kant van de weg, parkeert daar de auto. Je moet er maar omheen gaan. Maar het is een 2 baansweg dus opgepast voor tegenliggers.
Of er loopt ineens iemand op de weg, een volgepakte fietser neemt ook gewoon de autoweg. Al met al...het is nogal spannend zeg maar.... ook omdat de weg voor kuilen en gaten zit.
Als we 's avonds weer op de camping zijn hebben we nog steeds geen honger. Die pizza's waren genoeg voor de hele dag blijkbaar.
We hebben prachtige dagen gehad aan het meer, in Macedonië.
Ben zo benieuwd waar we morgen weer belanden!

Geschreven door Mirjams.avonturen