We worden wakker en het is koud.
Gauw de kachel aan, het is 3 graden. Brrrr...als de camper warm is, komen we ons bed uit. Zo, kopje koffie en thee, ontbijten en we kunnen er weer tegenaan. Een klein half uurtje rijden en dan zijn we in Algonquin Parc. Dit park is mega groot, ruim 7800 vierkante kilometer. De toeristische Highway 60 kunnen we volgen, als we ook willen wandelen of ergens stoppen, moeten we een permit hebben. Bij de ingang van het Parc kopen we zo'n toegangsbewijs.
Er ligt hier en daar nog een hoopje sneeuw. Inmiddels is het prima weer, het zonnetje schijnt en het is zo'n 16 graden.
We gaan rijden, we stoppen bij het Visiter Center , waar we van alles kunnen lezen en zien over dit park.
De Algonquin, een inheems volk, zijn de oorspronkelijke bewoners van dit park. Een grote totempaal aan het begin van dit park, herinnert hieraan.
In dit park leven veel elanden en zwarte beren, maar ook vossen, wasberen en bevers en otters.
We hebben een gesprek met een Ranger over de beren en of we beren spray moeten aanschaffen.
De ranger zegt dat beren spray echt niet nodig is, de beren zullen eerder bang zijn van ons. Zeker als we met zijn tweeën zijn. Hij zelf kwam pas nog een beer tegen, de beer maakte dat hij weg kwam. Ze zijn juist heel schuw.
Oké, het gaat hier uitsluitend om de zwarte beer, de grizzly beer is andere koek, maar die zit hier niet.
We gaan op pad en volgen eerst de Highway door t park, al gauw is t raak, we zien dat er een aantal auto' s langs de kant van de weg zijn gestopt.
En daar zien we onze eerste Moose in t wild, het is een jong mannetje. Zijn gewei is nog in de groei.
Wow, wat gaaf!!
Langzaam wandelt hij het bos weer in en ook wij gaan verder.
Ik ben superblij dat ik dit indrukwekkende beest heb gespot.
We kiezen een wandelroute uit op de kaart, er zijn er heel veel. We kiezen de kortste, want het zijn behoorlijke wandelingen.
We stoppen eerst nog even bij een van de prachtige meren van dit park. Canis Bay Lake, je kunt hier prachtige kanoroutes varen. Wij houden t bij wandelen vandaag.
We rijden weer verder en ineens zie ik haar staan, een grote, volwassen vrouwtjes eland! Stop!!! roep ik naar Kees.
Voorzichtig rijden we terug, Ja hoor ze staat er nog. Deze is wel heel erg groot! Wat een prachtig beest.
Er stoppen veel meer auto's nu, ze is er niet van onder de indruk, ik kan heel dichtbij komen om foto's te maken en haar te bewonderen. Op haar gemakje is ze aan het grazen.
Dan scheurt er met veel herrie een sportwagen voorbij. Ze schrikt en loopt t bos in.
Ik heb haar uitgebreid kunnen bewonderen. Onder de indruk rijden we verder en dan zien we er weer eentje. Zo vlak naast ons! Dit keer stoppen we niet.
We rijden door naar Hardwood Lookout, daar gaan we een wandeling maken. Maar eerst lunchen, we eten een broodje en gaan dan op pad.
We moeten gelijk een flink stuk omhoog lopen, en dat blijft zo, heel veel omhoog en niet altijd even makkelijk, we klimmen langs enorme boomwortels om bij het hoogste punt te komen, daar staan twee bankjes, yes!!! Hoe blij je kunt zijn met een bankje🤭. We hebben een prachtig uitzicht over Smoke Lake.
We vervolgen onze route en komen met enige regelmaat de keutels tegen van een Eland. De eland zelf zien we hier niet.
Moe van de wandeltocht, maar voldaan reizen we verder. We verlaten het Parc en komen langs kleine dorpjes, met namen als Beaver Creek , hier en daar een tipi tent herinnert veel hier aan de oorspronkelijke bewoners. Er is veel te zien onderweg. We doen nog wat boodschappen in Huntsville en tanken benzine. We rijden verder. Langzaam verandert het landschap en zien we met name moerassige gebieden. We rijden door tot Sudburry. We stoppen even, plaspauze.
Dan blijkt de wc niet meer door te spoelen. Vanaf t begin dachten we al dat er iets niet helemaal klopte, omdat op het bedieningspaneel wordt aangegeven dat de tank van de wc leeg is.
Ik zal jullie de details besparen, maar wat een ellendige avond hebben we gehad. Uiteindelijk treffen we een ontzettende vriendelijke Canadees, die bij een garage nog aan t werk is, hij heeft ons geholpen met bakingsoda en azijn, de hogedruk waterspuit deed de rest.
De boel schoongemaakt en we kunnen weer naar de wc🎉😅.
Inmiddels is het al bijna 22.00 uur en we moeten nog eten.
Het wordt de Mac, maar veel eetlust heb ik niet meer🤢.
We gaan deze ellende gauw vergeten, omdat t al laat is, overnachten we op een grote parkeerplaats.
Morgen verder naar nog veel meer mooie avonturen.

Geschreven door Mirjams.avonturen