Om 10.00 uur schrik wakker. Zo, heb ik even doorgehaald. Van al die indrukken moest ik echt even bijkomen.
Vannacht was het 0 graden. De camper schudde zachtjes door het watergeweld van de waterval.
Dat slaapt ook lekker natuurlijk.
De temperatuur loopt snel op en het is inmiddels heerlijk buiten in t zonnetje.
We vervolgen onze reis en aanschouwen de spiegelgladde meren onderweg, het water lijkt stil te liggen en de weerspiegeling van de bomen eromheen maakt het plaatje compleet, de oooh' s en aaah's vliegen uit onze mond. Dan komen we langs meren die nog bevroren zijn, het ijs maakt dat het er, nog mooier uitziet.
Helaas kunnen we geen fotostop maken, ik zal deze plaatjes in mijn geheugen moeten opslaan.
We maken onze eerste stop in Wild River. Hier tanken we en ontbijten we. Ik laat vandaag mijn yogurt en muesli voor wat het is en bestel ontbijt, broodje met bacon en ei en een hashbrown. Het enige gezonde dat ik erbij heb is mijn aardbeien smoothie.
Het smaakt goed, voor een keer, het is wel een vette hap. Zit gelijk vol voor de hele dag 😂🤭
We rijden verder naar onze volgende stopplaats Pukaskwa National Park.
We gaan van de Highway af en volgen een verharde zandweg. Nu is het wegdek in Canada al niet optimaal, erg veel kuilen en oneffenheden in de weg, maar dit weggetje is helemaal hobbelen. Ineens een te*g herrie😱
schrikken ons een ongeluk, door de kuilen in de weg is het ( bovenste) pannenkastje open gegaan en landen alle pannen met veel kabaal op de vloer.
Dat ruimen we zo wel op.
We komen aan in Pukaskwa park. Het is dicht, de weg is met hekken afgesloten. Closed for the season, zoals heel veel nog dicht is.
We kunnen wel verschillende wandelroutes maken. We kiezen er eentje uit.
Groot voordeel dat alles nog dicht is, is dat het super stil en rustig is.
We komen geen mens tegen.
We wandelen naar de baai.
De route is wederom prachtig, we wandelen door het bos, over paden die ons over een soort duinen heen leiden en dan.....
Granieten rotsen, helderblauw water, felgroene sparren, baai met zandstrandje. Nu zijn we echt in een ansichtkaart beland. We gaan zitten op een van de houten bankjes en genieten van alles om ons heen, door de stilte horen we de vogels zingen en het water zachtjes klotsen.
Na een tijdje wandelen we terug naar de camper waar we een kopje soep eten.
Met gevulde maag gaan we weer op pad. En dan blijkt dat Google maps t niet doet, heel internet doet t niet meer.
We moeten kennelijk onze kaart weer opwaarderen. 20 GB is al op.
We stoppen bij een kleine Mall onderweg en vragen om hulp aan twee meiden die in het benzinestation werkzaam zijn.
Ze adviseren ons om een nieuwe simkaart te kopen, want opwaarderen lijkt niet te lukken. Als we de meiden bedanken voor hun hulp, klinkt het in koor:' Goedenavond'...in perfect Nederlands. Een van de twee heeft als au pair gewerkt in Overveen.
Op naar de telefoonwinkel 50 meter verderop, we kopen een simkaart die wat langer meegaat. Heel behulpzaam helpt t meisje achter de toonbank ons met het activeren. Het levert enorm veel gedoe op, maar een uur later werkt alles weer. Arme meid, was een half uur na sluitingstijd nog met ons bezig.
Maar we hebben een hoop geld betaald, dus dan is het wel de bedoeling dat het werkt allemaal.En dat doet het uiteindelijk.
Een kleine 3 kilometer verderop is een waterval. Aguasabon falls. We stoppen daar en wandelen ernaartoe. Wat een mooi schouwspel, zo met het zonnetje dat erop schijnt.
Het is van oorsprong een vulkaan , erosie heeft ervoor gezorgd dat het nu een waterval is. Bijzonder.
We wandelen terug als er ineens een piepklein eekhoorntje aan onze voeten verschijnt. Hij blijft rustig zitten, dus een foto maken lukt wel. Wat een grappig beestje. Even later piept hij er weer vandoor.
Wij gaan ook verder. Richting Thunder Bay. Als ik het goed heb is daar een camping die wel open is. Dat zou fijn zijn, want ik wil nu wel eens een keer lekker uitgebreid douchen en wat wasgoed wassen.
We gaan kijken, onderweg smeer ik wat broodjes, zodat we door kunnen rijden. Het is inmiddels al 20.15 uur en we rijden liever niet in het donker, met het risico een dier aan te rijden.
Een Eland op je auto geeft een hoop gedoe. En gedoe hebben we genoeg gehad, met de telefoon dan...maar toch.
Om 21.00 uur komen we aan bij de campground. Yes!! Open. Er is niemand aanwezig om in te checken, maar het is gebruikelijk dat je dan een enveloppe pakt uit de brievenbus. Daar vul je al je gegevens in en het verschuldigde bedrag. Dat is zo gedaan en we rijden naar onze plek.
Het is redelijk druk bezocht hier en zijn zwembaden, speeltuinen en we hebben een bbq en picknicktafel.
Misschien morgen ontbijt in t zonnetje? Wie weet.
Fijne dag , wij gaan slapen. Tot morgen ❤️

Geschreven door Mirjams.avonturen