Een koele nacht, alle ramen lekker open gelaten en een koel windje maakt t aangenaam.
We ontbijten lekker voor de camper, gelukkig heb ik broodjes en fruit meegenomen uit NL, want er is hier op de camping niets te krijgen. Dus...aan t ontbijt met (helaas geen verse) bolletjes.
Jochum en ik gaan een duik nemen in het Balatonmeer. Het water ziet er uitnodigend uit, maar...we hebben ze al eens gespot, waterslangen.
We blokkeren het beeld van zwemmende slangen om ons heen en gaan t water in.
Best fris, maar we zetten door.
We gaan een behoorlijk stuk zwemmen, nog steeds is het niet diep. Ineens voelen we waterplanten onder en om onze voeten.Het beeld van de waterslangen doemt in ons hoofd op....aaargh....we zwemmen zo hard weg dat ik kramp in mijn armen krijg en dan de slappe lach.
Deze slang,
Natrix Tessellata
( dobbelsteenslang) is niet giftig en eet amfibieën. Die we trouwens ook tegen zijn gekomen in t water, vooral kikkers.
Maar ik zie ze toch liever niet in mijn buurt.
We laten ons niet afschrikken en zwemmen verder. We kunnen zeker 100 meter zwemmen voordat t echt diep is.
Dan gaan we weer terug.
Lekker opdrogen in t zonnetje. Het is inmiddels behoorlijk warm.
En weer etenstijd. We lunchen bij de beachbar op de camping.
Na de lunch gaan we weer luieren in de zon. Hier kan ik best aan wennen.
We lopen naar t zwembad en nemen een verkoelende duik. Hier geen waterslangen. Wel ""tyfes water" , zegt Jochum.
(Er staat een bord met : tieffes wasser, wat diep water betekend). Weer een lekkere oneliner van Jochum waar we om moeten lachen.
Jochum en ik houden het wel een tijd vol zo, lekker aan de rand zitten, beentjes in t water, af en toe even onderdompelen.
Dan weer terug naar de camper om weer lekker te genieten van t zonnetje.
Kees en ik maken een wandeling met de honden en komen tot de conclusie dat deze camping echt veel potentie heeft, maar helaas hebben ze er niet zoveel aan gedaan de laatste jaren. De meeste stacaravans die hier ook stonden, van Vacans Soleil etc. zijn er niet meer.
Dat geeft ook wel iets aan over de staat van deze camping.
Wel wordt er hier en daar iets nieuws neergezet en zijn ze druk bezig om hier weer wat van te maken. De ligging is ideaal, zo aan het Balaton.
De rest van de dag luieren we wat in de zon.
Jochum pingelt nog wat op zijn gitaar en dan is t alweer etenstijd.
We eten vanavond bij de concurrent van Mijnheer Aardbei, het restaurant pal naast dat van hem. Het voelt een beetje als vreemdgaan...
Maar het eten is er stukken beter.
De honden mogen gewoon mee en krijgen een bak vers water. Ze doen hier nergens moeilijk over. Bijzonder gastvrij.
Na het eten gaan we weer zitten. Het is afgekoeld en aangenaam om voor de camper te zitten.
Dan stopt er ineens een opgewonden standje, wat later blijkt een Hongaarse jongedame, met een camper voor onze plek. Zij heeft deze plek gehuurd, waar wij staan. De manier waarop ze ons aanspreekt, maakt dat ik me irriteer.
Ik kijk Kees aan...ik haal mijn schouders op...zeg in t Engels dat ze dat dan maar uit moet zoeken met de receptie. Ik ga niet weg.
Er zijn zat plekken links en rechts van ons.
Jochum , onze vriendelijke gentleman loopt naar de dame toe en legt haar uit dat we morgenochtend weg gaan , dat ze dan op deze plek kan staan, maar dat we nu niet weg gaan. De nummering van de plaatsen is onduidelijk, dat maakt het er ook niet makkelijker op.
Maar er is zat plek. Hij glimlacht er charmant bij en het is opgelost.
Lekker ding :-) en wat is t toch een charmeur!
Die komt er wel.

We maken nog een avondwandeling met de hondjes en Jochum gaat lekker met ze zwemmen in het meer. Het water is heerlijk nu. De honden plonzen erop los en lijken zich weer even jong te voelen. Ze zijn inmiddels ook alweer 12 jaar.
Na de wandeling sluiten we de avond af in de beachbar. Jochum kan er niet over uit dat zijn halve liter bier maar €2.00 kost.
We babbelen over onze vervolgplannen, morgen vertrekken we en reizen we door Servië, we willen overnachten nabij Belgrado. Daarna door naar Skopje in Macedonië.
Ben benieuwd welke avonturen ons te wachten staan!

Voor t slapen gaan , zie ik mijzelf in de spiegel...oei...ik weet wat ik vergeten ben in te smeren vandaag!
Met een knalrood voorhoofd mag ik naar bed vanavond.

Geschreven door Mirjams.avonturen