Weer vroeg wakker, het zonnetje is ook al op. Op ons gemak even lekker douchen, wat zalig dat dit zo allemaal kan, we hebben alles aan boord.Na een ontbijtje gaan we buiten zitten, in de zon. Wat is het hier vredig en mooi. Zoals de dag gisteren is geëindigd, begint hij nu.
Bofferds zijn we.
Tegen 10.00 uur rijden we naar Omega Parc. We zijn een van de eersten. We betalen de senioren prijs🤭.
De binnenkomst is prachtig, dieren die van nature voorkomen in dit gebied kunnen we in hun eigen omgeving bewonderen. We kopen wortels bij de ingang van t park. De dieren mogen gevoerd worden.
Nieuwsgierig rijden we het park in, met open ramen en 2 zakken wortels in de aanslag.
We zijn nog maar net het wildrooster gepasseerd of we worden uiterst enthousiast begroet, drie enorme hertenkoppen duiken bij mij naar binnen en hetzelfde gebeurt bij Kees. Mijn gordel, t shirt, alles hebben ze vast met hun bek. Kom op met die wortels ! schreeuw ik naar Kees
Wortels zijn het startsein voor een nog groter enthousiasme. De koppen van deze herten zijn enorm, zo groot als een koeienkop. Maar ze zijn heel vriendelijk en brutaal, er wordt aan de camper gelikt en geknabbeld, over mij heen gekwijld...ach, ik was toch net gedouched😏.
Maar we hebben de grootste lol.
De gehele route zijn we omgeven met dieren. Wilde zwijnen met pasgeboren zwijntjes, Elanden, Bizons en ja...Beren.
We genieten enorm. Wat is dit geweldig leuk!
Tegen lunchtijd zoeken we het restaurant op. We gaan op t terras zitten en genieten in t zonnetje van een plankje met regionale kaassoorten en een kop Butternut soep.
We hebben uitzicht op t park, vol met prachtige vogels, op de achtergrond speelt zacht jazz muziek.
Wat hebben we het goed en wat zijn we aan het genieten!

We rijden verder en komen door de stad Ottawa, het is erg druk en er is veel verkeer. Dat rijdt heel anders dan de rustige wegen die we de afgelopen dagen gewend zijn.
Maar als we Ottawa gepasseerd zijn, volgen we weer een rustige weg. We zijn nu in de staat Ontario. Het is een leuke route, we rijden door townships, komen Amish tegen, deze hebben een woon gemeenschap in zuid west Ontario. We zien een enorme gier langs de kant van de weg zitten die aan iets, inmiddels onherkenbaars, aan het peuzelen is.
Oude sloperijen, hier en daar een huis, sommige erg vervallen, de townships hebben namen als Barry's Bay, Whitney, Huntsville en Deakon. We rijden langs Golden Lake, langs de oever staat het vol met trailers en caravans. Je hebt dan ook een fenomenaal uitzicht als je hier verblijft.
We zijn bijna bij onze volgende bestemming, Algonquin Parc.
We worden steeds avontuurlijker en gaan off road rijden. We rijden zelfs door een klein stromend watertje. De grond is hard genoeg, we durven verder. Tot we midden in t bos, een prachtige plek vinden langs de Opeondo rivier. Ruimte genoeg om hier te staan. Maar dit is echt in " the middle of nowhere". Dat vindt ik toch wel spannend. Maar t is zo mooi!
Ik wil hier wat fotos maken, met veel lawaai stap ik de camper uit, luid roepend: Hello bear!
Als ik maar genoeg herrie maak, dan zal t wel goed komen.
Ietwat gespannen, loop ik een stukje om foto's te maken. Het is heel stil, ik hoor alleen wat vogels en het stromen van een rivier.
Dan ineens een harde plons, ik schrik me gek, kippenvel over mijn armen!
Kees maakt een grapje.... Hij gooit een steen in t water. Pffff. Lachen hoor🫤.
Omdat het tegen de schemering is inmiddels, spreken we af om nu niet meer de camper uit te gaan. Alles op slot, maar ik blijf het best spannend vinden.
Gek genoeg, hebben we hier wel gewoon internet bereik.
We maken een pasta voor vanavond en genieten (vanuit de camper), van een groots vogelconcert.
We hebben een fantastische dag gehad.
Tot morgen!

Geschreven door Mirjams.avonturen