Wat een gekke nacht was dit! Duidelijk door het hoogteverschil . Ik lig in bed alsof ik zojuist heb hardgelopen...raar gevoel, kan het moeilijk beschrijven.
Kortademig, maar dan anders, met een olifant op mijn borst.
Ondanks dat, redelijk geslapen.
Ik bak bacon en eieren. Toast brood en roep de mannen voor t ontbijt.
Ondertussen op zoek naar Mister Moose, de eland. Ook vannacht heb ik een paar keer gegluurd door de gordijnen.
Geen spoor van Mr. Moose....of toch wel...de stiekemerd, ik kan zijn sporen zien in de verse sneeuw.
Hij is dus wel langs geweest. Jammer..ik heb em gemist.
Het sneeuwt weer.
Na het ontbijt maken we de boel schoon, draaien nog wat wasjes en gaan dan naar het dorp zelf waar een outlet center is van bekende kledingmerken.
Ik heb weer last van de hoogte...koppijn...en die olifant zit er nog steeds.
Rustig aan doen....dat kan ik zo goed ....(helemaal niet dus..., ik ga altijd volle kracht vooruit).
Jeroen en Jochum doen flink inkopen.
Daarna gaan we nog 1 keertje terug naar het huis om de laatste dingen in te pakken en een kleine attentie neer te zetten voor onze lieve gastheer en vrouw.
We gaan richting Moab.
Helaas wordt ik nu echt beroerd. Ik lig op bed en zie vanuit mijn bed dat de natuur rap verandert. Het sneeuwt behoorlijk.
We gaan gelukkig steeds meer naar beneden. En dat merk ik, na 2 uurtjes knap ik op.
We eten wat in een geweldig leuk tentje in het dorpje Silt.
Erg gezellig en een aantal mannen is gekleed als cowboy..met hoed en laarzen. Ik hou ervan!
We eten heerlijk en besluiten nog een stukje te rijden.
We rijden Utah in.
Weer anders..maar niet goed meer te zien want het is inmiddels donker.
We zoeken een plek om te overnachten met de camper, maar dat lukt niet echt.
Voor we het doorhebben zitten we al in Moab.
Op naar de Mac ..want daar hebben we weer Wi-Fi.
Kan ik mijn reisverslag uploaden .
We gaan overnachten in het plaatsje Moab. Morgen laat ik me verrassen door de natuur...We gaan Arches National park bezoeken. Het is hier 16 graden...
Van de winter naar het voorjaar..in 4 uur tijd.
Het is maar goed dat ik elke dag een reisverslag schrijf, kan ik zelf ook nog even teruglezen wat we allemaal beleven.
Nog 10 dagen te gaan, en we hebben al zoveel fantastische dagen beleefd.
Wat een avontuur!

Geschreven door Mirjams.avonturen