Stipt om 9.00 uur wordt er ontbijt geleverd aan huis, met de manager in hoogst eigen persoon om te vragen hoe het nu gaat. Ze vraagt of we verder nog iets nodig hebben...we krijgen nog wat handdoekenpakketten en als we verder nog iets nodig hebben, kunnen we dat vragen.
Keurig geregeld hoor, we gaan lekker ontbijten.
Daarna gaan we het park in, vandaag is Disney studio's aan de beurt.
We gaan als eerste in Ratatouille, zo leuk, met een 3 D bril op, nemen we in een karretje plaats, zijn we ineens een kleine rat en vliegen we razendsnel onder tafels en kasten door. We hoeven weer nergens te wachten vandaag, we maken een reis met een soort metro, Cars tours, en komen langs alle bekende Cars auto's uit de film. Onderweg is er spektakel met vuur en water. Best spannend voor Zoë. Maar ook wel leuk hoor.
We wandelen door Toy Story, het is vandaag anders dan voorspelt, een zonnige dag.
We gaan met zijn allen naar de Magician show van Mickey, de priority pas van Kees zou niet geldig zijn bij shows, maar als Kees zijn pas laat zien, mogen we toch gelijk door en helemaal vooraan plaats nemen.
Zoë en ik hebben al eerder saampjes genoten van deze show, maar zo heerlijk vooraan, zien we weer andere dingen en prachtige details, vooral op de kleding en het decor.
Wanneer alle dieren van de Lion King door de zaal komen, houden ze één voor één stil bij Zoë en mag ze ze aaien. Het is zo bijzonder, hoe de mensen die deze dieren " besturen", ze levend kunnen laten lijken, een hertje ,een struisvogel en een giraffe, ze komen bij Zoë langs voor een knuffel.
Zoë straalt! En wat geniet ze van de show...ze zingt, danst met haar handen in de lucht en zwaait naar haar favoriete karakters.
Dan brengen we een bezoek aan de Advengers campus. We gaan in de attractie van Spiderman, waar we hem mogen helpen met het overwinnen van vijanden.door spinnenwebben te schieten. Heel bijzonder hoe ze dit tot een belevenis weten te maken. We nemen plaats is een soort wagon, krijgen een 3D bril en schieten dan spinnenwebben, is het raak, krijg je punten. Je hoeft alleen je armen te gebruiken zoals Spiderman dat doet en de techniek zorgt ervoor dat je schiet, ik gebruik mijn beide armen en schiet naar alles wat beweegt. Het is een leuke ervaring. Wat zal Milan dit ook leuk vinden!
Na het schieten, moeten mijn armen even bijkomen, gaan Bas, Raechel en opa in de Spiderman achtbaan.
Zoë en ik wandelen wat over de campus en komen Wonderwoman, She Hulk en nog wat Advengers tegen. Ik ken hun namen ( nog) niet.
Dan spotten we Spiderman in de lucht die aan het stunten is....is dat de echte oma ? vraagt Zoë
Ik zeg...jahoor, kijk maar, wat hij doet! Spiderman maakt een grote sprong en maakt een salto achteruit...dat kan alleen de echte natuurlijk.
Er volgen nog wat attracties, de vliegende tapijtjes en de draaiende cars autootjes. Dan is het etenstijd en besluiten we om terug te gaan naar ons huisje.
Onze voeten zijn weer aan t mopperen en aan de nodige rust toe.
We rijden naar de Davy Crocket ranch , het park waar ons huisje staat.
Bij aankomst staan de slagbomen open, gisteren waren ze dicht en stond er beveiliging ,moesten we onze passen laten zien. Nu staan de slagbomen open en staat er geen beveiliging.
We rijden door, ineens komt er een beveiliger vanachter een geparkeerde auto tevoorschijn, en roept iets naar het huisje, waar kennelijk nog een beveiliger niet op zit te letten. Die laat ineens de slagboom zakken, we kunnen niet meer remmen en we krijgen deze op de motorkap. Zoë begint te brullen, door de klap is de tafel in de camper heel hard tegen haar buik aangekomen.
Ik weet niet wat er met mij gebeurt maar ik ontplof. Ik spring als door een wesp gestoken, de camper uit en zie Reachel hetzelfde doen.
Woedend zijn we over deze domme actie. Ze zaten kennelijk totaal niet op te letten, ( achteraf blijkt dat de beveiliger aan zijn eigen auto bezig was) geloof me...we zijn niet aardig geweest.
Raechel gaat met Zoë op een stoel zitten bij het huisje van de beveiliger, om Zoë te troosten. Je gelooft t niet ,ze mag daar niet zitten en de stoel wordt weggetrokken.
Ik sta te trillen op mijn benen van schrik of van woede, of allebei, ik weet t niet.
Dan herinner ik mij dat we bij problemen altijd de manager mogen bellen, en we haar kaartje hebben met telefoon nummer.
Raechel belt gelijk.
Ik vraag de beveiliger wat hem bezielt en zeg hem medische zorg op te roepen voor Zoë. Ineens verstaat hij geen Engels meer.
Ik spreek dezelfde boodschap uit in vloeiend Frans ( waar haal ik dat zo snel vandaan...?)
Dan komt de manager eraan, het is iemand anders dan vanmorgen, maar hij begrijpt direct wat er aan de hand is. Ondertussen zie ik de 2 beveiligers met elkaar overleggen en hoor ik hen vertellen dat we een stopteken hebben genegeerd en dat we geen respect voor hen hebben door gewoon door te rijden. Ik spreek en versta ineens bizar goed Frans....hoe bijzonder is dat dan....
Zoë wordt nagekeken, haar buikje is in orde.
Bas heeft gesignaleerd dat er overal camera's staan, ik vraag de manager om op de camerabeelden te kijken, zodat hij kan zien wat er gebeurt is.
Inmiddels is er een heel gezelschap aan beveiligers gearriveerd. Het blijken de leidinggevenden van de twee oelewappers.
De manager is erg met ons begaan en schaamt zich kapot voor de gang van zaken, hij bied ons ontbijt aan voor morgen ...ehm, we leggen uit dat we gisteren al iets hebben meegemaakt...oh...zijn jullie dat! En nu dit! Hij slaat zijn handen voor zijn ogen...
Hij gaat in gesprek met de leidinggevende van de beveiligers en koppelt aan ons terug dat deze beveiliger al onder een vergrootglas lag,vanwege wanprestaties, daarom liegt hij ook over wat er is gebeurd. Hij is bang voor zijn baan.
De manager heeft bevolen zelf ook de camerabeelden te willen zien.
Ik ben zo boos in mijn lijf....eerst niet opletten en dan een domme actie doen....oké...wees dan eerlijk en kom naar ons toe, dat dit niet handig was ...op zijn minst. Maar dan ook nog glashard staan liegen, daar kan ik slecht mee omgaan.
En die arme Zoë.
We hadden zo'n leuke dag.
We spreken met de manager af dat hij ons opwacht bij het restaurant op de ranch, daar hadden we gereserveerd, maar we zijn veel te laat door dit gedoe.
Als we aankomen staat hij ons op te wachten met een grote knuffel.voor Zoë ,ze straalt van oor tot oor. De manager doet er nog een korting bij voor het restaurant.
Ik ben een beetje murw.
Het duurt echt nog wel een tijd voordat ik dat boze gevoel kwijt ben in mijn lijf. Raechel en ik hebben er allebei last van. Gelukkig hebben we onze nuchtere mannen die ons helpen om dit achter ons te laten.
Dat lukt niet helemaal, maar we maken het gezellig voor Zoë en ook voor onszelf. Toch smaakt het eten niet en gebruik ik dit reisverslag ook even om het van me af te schrijven.
Dat helpt en ergens hoop ik ook dat het voor de betreffende beveiliger met een sisser afloopt. Zijn baan verliezen zou ook sneu zijn. Hij heeft vast zijn lesje wel geleerd. Al.zou het hem sieren oprechte excuses te maken , in plaats van dat de manager dat doet.
Maar goed dit is geweest, op naar gezellige dingen.
Inmiddels is er een hoosbui los gebarsten. Iedereen ligt al te slapen. Ik ga ook maar eens. Tot morgen.
( we hebben geen saai leven in ieder geval)😉

Geschreven door Mirjams.avonturen