Vroeg uit bed...
We appen elkaar ....pa en ma...wakker?
Daan, Ravin en de kids wakker?
We kunnen gaan.
Onderweg delen Daan en ik onze locatie, we rijden slechts 40 meter van elkaar. Wat een timing.
We hebben allemaal onze eigen chauffeur en komen keurig op tijd op Schiphol aan.
We zijn allemaal wat nerveus. Wat een onderneming zo met elkaar.
Alle controles verlopen soepel en we drinken nog even wat met elkaar. Dan op naar de gate, we hoeven niet eens te wachten, we kunnen zo door boarden en naar onze plek in t vliegtuig.
Pa en ik geven elkaar een high five! Pa heeft altijd gezegd...ik geloof t pas als ik in t vliegtuig zit..gelukt!
We vertrekken goed op tijd, 9.40 uur gaan we de lucht in, om weer 2 uur later te landen op LA airport.
12.44 uur.
Was het maar zo....we vliegen 9 uur terug in de tijd. Als je erover nadenkt leef ik dus eigenlijk in t verleden...heb ik deze 9 uur al eens beleefd en beleef ik ze gewoon nog een keer. Best apart.
Krijg ik gewoon 9 uur extra kado, jammer dat ik ze op de terugreis weer moet inleveren.
We wisselen onderweg van stoel met elkaar. Spelen om de beurt met Milan en met Leah, wat zijn die lieverds toch makkelijk. Beetje slapen, eten en spelen en ze doorstaan de vlucht met gemak.
Op deze manier gaat de tijd toch best snel voorbij...zo met elkaar...je hebt altijd wel wat te kletsen.
Al blijft 11 uur laaaaaang.
Dan landen we op LA airport. Een vriendelijke hostess helpt ons met de procedures waarna ze "the big family" verder begeleid naar de volgende controlepost.
Milan en Leah blijven vrolijk, het is inmiddels al 21.30 voor hen.
Nog wat vingerafdrukken en een irisscan, behalve van pa...hij wordt te oud bevonden, hij mag zo doorlopen. En eigenlijk vindt ie dat maar discriminatie.
Alles verloopt soepel, hoe anders was dat vorig jaar in Chicago!!
De transfer van het Hilton brengt ons naar het hotel.
We melden de thuisblijvers dat we goed zijn aangekomen en settelen ons voor ons eerste verblijf.
Hongerrrr...ons hele bioritme in de war.
Gelukkig zit er naast het hotel een fastfoodrestaurant.
We wandelen er naartoe en Milan huppelt nog vrolijk mee....het is toch voor zijn bioritme 1.00 uur.
Leah slaapt.
We eten een fastfoodmenu terwijl Milan spontaan aan tafel in slaap is gevallen. We nemen nog een refill mee voor op de kamer.
We wandelen weer terug naar het hotel en hopen dat het snel 19.00 uur is....dan mogen we.... slapen.
Morgenochtend om.09.30 komt onze transfer. Deze brengt ons naar de camperverhuur.
Wat voor avonturen zullen ons te wachten staan......

Geschreven door Mirjams.avonturen