04.30 uur.....de wekker.
Ik spring mijn bed uit, zin om op vakantie te gaan.
Alles staat al klaar voor vertrek dus ik hoef alleen nog voor mijzelf te zorgen
Kees gedag geknuffeld, die draait zich nog lekker even om.
Jochum is ook een vroege vogel vandaag, hij brengt ons naar Schiphol.
Om 05.30 zitten we in de auto op weg naar Danielle en de kids.
En zo zitten we om 6.00 uur volgepakt in de auto op weg naar Schiphol.
Lekker rustig op de weg, dus we zijn er zo.
Jochum zet ons af en na stevige knuffels van ons allemaal gaat Jochum weer huiswaarts waar een warm bedje ( en Valerie) op hem wachten.
Wij gaan naar de bagage drop off....een spannend gebeuren...want gisteren zagen we tot onze grote schrik dat we alleen handbagage mee mogen nemen dat onder de vliegtuigstoel past....trolleys mogen niet mee, tenzij je daarvoor € 25.00 afrekent. We hebben maar 2 koffers bij geboekt....de rest zit juist in trolleys.
We snappen er niets van en lichtelijke paniek slaat toe....hoe gaan we t nu doen?
We lezen de papieren, googlen en lezen voorwaarden. Als we dan besluiten om dan maar 2 extra koffers in te checken staat er ineens een regel dat we al 4 koffers van 23 kilo per stuk hebben geboekt....ehm ...nee......niet....maar Daan maakt ff een screenshotje en we wagen t erop.
Afijn voor de balie aangekomen...alle koffers ingechecked. Danielle vraagt heel stoïcijns " hoeveel gewicht mogen we eigenlijk meenemen"?
23 kilo per koffer...we verblikken of verblozen niet....wij hebben niets ingechecked of betaald.
Wel wisselen we een blik zoals alleen moeders en dochters dat
kunnen....mazzel!!
Opgelucht lopen we door. De kids hobbelen vrolijk mee.
Door de controles ....stapels papieren mee (door alle coronaregels noodzakelijk). Er wordt nergens naar gevraagd...maar je moet het bij je hebben.
De laatste controle bij de Marechaussee, Danielle had kennelijk een toestemmingsformulier nodig van papa Ravin....die heeft ze niet. We worden meegenomen door de Marechaussee, uiterst vriendelijk overigens. We mogen wachten in een kamertje.....hmmm hier zitten dus mensen te wachten die niet het land in of uit mogen doordat er iets niet klopt.
Best weer een spannend begin.
Gelukkig is t snel opgelost. Papa wordt even gebeld en alles is oké.
Fijn idee dat ze hier goed opletten.
We gaan even ontbijten....Leah moet hoesten..."oh oh" ..zegt Danielle...Leah roept " corona"!
We liggen in een deuk!

En zo zitten we even later in het vliegtuig. Ik heb t nog steeds....vliegangst en ik probeer mijn gedachten te normaliseren, buik ademhaling, maar mijn hartslag blijft 120 en zweethandjes heb ik ook.
Leah zit dicht tegen mama aan....wat gebeurt mij nou.....lijkt ze te denken...Milan uit vreugdekreetjes terwijl hij uit t raam kijkt....hij vindt vliegen fantastisch!
Eenmaal in de lucht gaat t prima.
We hebben wat kleine kadootjes voor onderweg en dan slapen Milan en Leah ook nog een tijdje.
En zo verloopt de vlucht helemaal prima, er zijn meer kleine kinderen en een baby achter ons...helemaal leuk voor Leah.
Het landen vindt Leah verschrikkelijk...ze roept en huilt au! au...hellep....gelukkig is t gauw weer over.
Uit t vliegtuig in de bus naar de aankomsthal.. wat een avontuur voor de kids... al die vliegtuigen.
Een drukte op de luchthaven van Hurghada, ergens halverwege de gang staat een tafeltje met een dame erbij. Ze moet alle vaccinatie bewijzen controleren.
Als we eindelijk uit deze rij zijn.. de volgende in.
Douane controle en dan de bagage halen. Klaar voor de volgende file, onze bagage moet nog door een scan. De kids hobbelen vrolijk mee en onze grote hulp Milan rijdt zelfs 2 koffers voor ons.
En dan weer de bus in, transfer naar t hotel. De kids zitten met hun neuzen tegen t raam gedrukt....wat zijn de huizen hier anders en we zien kamelen.
Het is inmiddels 17 30 uur als we weer in de rij mogen staan om in te checken bij het hotel.
We melden ons bij onze piccolo...die neemt ons en onze bagage mee. Ook de rest van de mensen volgt hem. We sjeezen het halve hotel door, we zijn al zo moe.
Als laatste worden we naar onze kamer gebracht. Die ziet er prima uit.
Op de begane grond en met een prachtig uitzicht over het zwembad.
Redelijk dichtbij alle voorzieningen en bij de speeltuin.
Helemaal prima.
Nu eerst eten, want honger hebben we inmiddels wel.
De kids maken gebruik van hun eigen hoekje, gezellige tafeltjes en zelf je drinken inschenken. Hoe leuk is dat!
Ze rennen nog even flink rond buiten en dan keren we terug naar onze kamer. Leah gaat lief slapen, we hebben een bedje voor haar gemaakt van de bank, want het babybedje hier is echt een babybedje, veel te klein voor Leah, maar dit hebben we zo goed voor elkaar.
Wij zitten met zijn drietjes nog even op ons balkon.
We gaan zo ook lekker slapen, het was een vermoeiende dag.
Zin in morgen....zon!!!!

Geschreven door Mirjams.avonturen