Vanmorgen extra vroeg uit de veren. Er wordt beton gestort.
Na dit gebeuren gaan we aan het ontbijt. Kees gaat verder met zijn project en de rest aan de schilderklussen.
Het waait behoorlijk...maar de zon schijnt.
Tussendoor denk ik nog even snel een afwas te doen die aardig op is gestapeld inmiddels. Afijn...ik loop met een stapel serviesgoed in de emmer en al lopend breekt het handvat...aarghh..weer nieuw water koken...het bestek tussen de rotsblokken en het gras uithalen.
Oke...dat was dat. Lunchtijd. Toni serveert een schaal met allemaal heerlijke hapjes. Secundi pasti...een heerlijk bord penne.
Natuurlijk weer met wijn.
Daarna middagpauze.
Kees werkt nog wat aan zijn project. Het is zelfs al bijna klaar! Ik lees mijn boek in t zonnetje.
Om 16 00 uur starten we met de wandeltocht. Ik ga het eerste stuk met de auto mee van Gerritha omdat ik de laatste helling te zwaar vindt.De auto blíjft daar staan zodat we op de terugweg dat stuk met de auto omhoog kunnen rijden. We doen een loopmeditatie. Tijdens het wandelen over de kiezels en zandpaden glijd Kees uit over een paar kiezels en bezeert zijn enkel lelijk. Hij kan er nauwelijks op lopen.
We nemen rust en mediteren op de rotsen aan zee. Kees heeft veel pijn maar er is hier geen weg , er zit niets anders op dan terug te lopen....dat gaat moeizaam en is erg pijnlijk.
Gelukkig staat de auto er en doen we het laatste stuk met de auto. Bij de camper aangekomen eerst goed zijn voet ingetaped . En een biertje ...het beste medicijn.
Zijn voet is erg dik.
We besluiten af te wachten hoe het morgen gaat. Het lopen gaat heel moeilijk.
Na een heerlijk diner ..nog lekker even natafelen met onze groep. We hebben het gezellig met elkaar.
Hopelijk gaat het morgen beter met Kees zijn voet.

Geschreven door Mirjams.avonturen