Als we wakker worden, schijnt t zonnetje al volop.De zee lijkt wel een zilveren deken te hebben, zo prachtig is de schittering van de zon op het water.
Het is heerlijk buiten, dus..zomerjurkje aan!
Ontbijten in t zonnetje aan zee....hoe mooi kun je je dag beginnen....
Ik lig heerlijk in t zonnetje.
Rond 12.00 uur gaat t weer kriebelen.
Zullen we even een kijkje nemen in Gijon?
Gaan we doen, we rijden door Gijon en nemen een kijkje bij de haven.
Het is een vissersstadje.
We hebben geen behoefte om erdoorheen te wandelen, we gaan langs de kust rijden.
We zien wel waar de Flow ons vandaag weer brengt .
Alcantilados del inferno, zie ik op de kaart, daar zouden prachtige kliffen in t water te bewonderen zijn.
Wel moet je er een wandeling voor maken, we zijn inmiddels behoorlijk getraind, dus dat zal best wel lukken.
We rijden over hele smalle wegen naar boven, ogenschijnlijk nergens naar toe. Kees vraagt nog.. weet je t wel zeker Mir? Ik heb geen idee, maar volg mijn flow😉😅.
We komen op een plek waar de camper kan staan en gaan aan de wandel met Timo en Daan, we komen langs de mooiste plekken, het uitzicht is weer prachtig!
De natuur om ons heen is ook verrassend mooi, overal groeit en bloeit wel iets, het is één groene oase, en elke keer als we bij een rots omhoog lopen worden we getrakteerd op een prachtig zicht op de Cantabrische Zee.
Als we een behoorlijk eind gelopen hebben, gaan we weer op ons gemakje terug.
Ineens naast ons een hoge krijs, we kijken recht in de ogen van een enorme roofvogel, we blijven doodstil staan, ik probeer zo onopvallend en geruisloos mogelijk mijn camera te pakken.
Helaas...hij vliegt ervandoor.
Zo dichtbij ben ik nog nooit bij een roofvogel ( in t wild) geweest.
We weten niet precies watvoor vogel t was, dat zoeken we op.
Wat een mooie belevenis hebben we weer gehad.

Ik spot nóg wat op de kaart,
Bufones de Pria. Met een beetje mazzel, ligt aan t weer, spuit t water daar uit de rotsen.

Langs de route die we rijden, staan enorme palmbomen, daar word ik ook altijd zo blij van!
Vroeger tekende ik ze altijd, ik heb t altijd prachtig gevonden. T geeft mij een ultiem vakantie gevoel.

We komen aan bij de parkeerplaats voor het bezichtigen van Bufones de Pria, we mogen met de auto niet verder. Er gaat een wandelroute naartoe. Oef....die hebben we net achter de rug, we besluiten om het niet te doen.
We zijn nog moe van de vorige wandeling, alles gaat toch elke keer omhoog.
We slaan t over, met pijn in mijn hart, want ik wil altijd alles zien....

Ik heb een camping gevonden waar we mogelijk aan t strand kunnen staan, met hopelijk weer een mooi uitzicht.
Maar eerst nog even een bezoek aan een klein havenplaatsje waar we vast wel even een hapje kunnen eten.
Want daar zijn we ook wel aan toe.
We stoppen in Llanes. Dit blijkt toch een pareltje te zijn!
Kleine straatjes, gezellige pleintjes, winkeltjes. En uitzicht op het haventje.
We wandelen door smalle steegjes en straatjes, komen de mooiste geveltjes tegen.
Aan een pleintje nemen we plaats op een terrasje. Eten wat lekkers met een kopje koffie/ thee.
Kees heeft iets met tonijn, ik iets vegetarisch. Het is heerlijk en de plek is top.
Wat een ontzettend alleraardigst dorpje is dit.
Niemand spreekt er een woord Engels, er zijn voornamelijk locals , maar wat een vriendelijke mensen.
Zo de moeite waard om te bezoeken!!!


We rijden naar de camping die ik eerder heb uitgezocht.
En we rijden er gelijk weer weg, het bleek meer een parkeerplaats zonder voorzieningen. Wel met uitzicht. Maar we kiezen liever voor een wat gezelliger plekje.
We rijden door naar San Vicente de la Barquera.
Daar is ook een camping aan het strand, helaas zijn de plekjes met zeezicht al bezet. Maar t is voor één nachtje goed genoeg. En we kunnen nog een strandwandeling maken als we zin hebben. Aan de andere kant van deze camping is een surfstrand, er zijn hier dan ook veel surfdudes.
Restaurants net buiten de camping hebben we ook gespot. Komt helemaal in orde hier.
Het is vanmiddag bewolkt geworden, maar de temperatuur is prima.
Kees en ik spreken hardop uit dat we zoveel moois zien! Elke dag denk je...het kan niet mooier....en dan worden we toch weer verrast, voor ons nu geen grote steden meer, Bilbao slaan we over, die kleine dorpjes aan de kust......dat zijn de verborgen pareltjes.

We eten vanavond in het restaurant van de camping. Het is er gezellig druk.
We starten met een vissoepje.
Ik neem kabeljauw filet en Kees entrecote.
En zo is t ineens alweer 21.15 uur en zitten we nog heerlijk buiten voor ons huis.
Tot morgen!

Geschreven door Mirjams.avonturen