Dag 7 donderdag 14 maart Kirkenes en Vardo

Op tijd het bed uit, nou ja, op tijd: we worden om 9.15 uur bij de bus verwacht, voor de huskysafari in KIRKENES., een vrij grote stad, 15 km van de Russische grens.
Eenmaal in de bus blijken we ook naar het ijshotel te gaan en de huskies te bezoeken, terwijl wij ervan uit waren gegaan dat dat 2 aparte extra excursies waren. Nou, mooi meegenomen. Aangezien de groep te groot is om in 1 keer mee te doen aan de huskyrit worden we opgesplitst in 3 groepen. Wij, groep 3 gaan als laatste in de slee. Wij beginnen met het ijshotel, waarin een stuk of 20 echte hotelkamers zijn gevestigd, tot aan een echte bruidssuite aan toe. Elk najaar wordt het weer opgebouwd en komen er, in dit geval Russische kunstenaars alles weer versieren : prachtig gedaan. Dit jaar willen ze proberen het hotel te laten ‘overzomeren’ met isolatie en extra sneeuw.
Daarna even een opwarmerdje in een soort veredelde tipi, waar we getrakteerd worden op een mierzoet fruitdrankje van bessen en appel.
Vervolgens worden we naar een kleedruimte gebracht waar je extra warme kleding kan lenen. Wij houden het op extra dekens voor over de benen. Inmiddels is de 2e groep ook al vertrokken en maken wij ons klaar voor onze rit. De huskies staan al te popelen om de vertrekken!
Onze begeleider is een een aardige jongeman uit zweden , 21 jaar oud. Hij vertelt veel over de honden en ook wat over het leven in de winter: niet zijn favoriet en hij verheugt zich dan altijd enorm op het lengen van de dagen. En net op het moment dat wij in de slee stappen breekt de zon helemaal door! Wat een prachtig landschap. We stoppen op een fjord, die helemaal is bevroren, adembenemend. De gids maakt een paar foto’s en verder gaan we weer. Later hoorde we dat er 2 uit de slee gekukeld waren...
Aangekomen op de boot kunnen we meteen weer verder met de lunch😏.
In de loop van de middag stoppen we nog een uurtje in VARDO, een ongezellig stadje, het meest oostelijk gelegen. Er staat weer een moderne kerk met hoge spitse toren, deze blijkt gesloten.
We vertrekken snel weer naar de boot, na tevergeefs op zoek te zijn geweest naar wijn. Dat blijkt alleen te koop in speciale ‘drankwinkels’.
De rest van de middag zitten we weer boven, totdat het weer tijd is voor ons kopje koffie in de lounche . Zo komen we de dag wel door!
We eten weer heerlijk, lachen veel en gaan dan, na weer een kopje koffie, naar onze hut. Weer op tijd onder de wol, maar ook op tijd weer wakker.. weer lezen.

Geschreven door Ineke.op.reis