Toen we vanmorgen de gordijnen van onze motelkamer opende, was het gelijk duidelijk dat er nog geen verandering in het weer zat. Sterker nog, de mist was nog dichter dan gisteren. Vandaag stond de Big Sur op het programma. Een bergachtig gebied met veel groen direct aan zee. Na niet al te lang rijden kwamen we aan in dat mooie gebied. Met het mistige weerplaatje erbij deed het me heel erg denken aan Ierland. Groene heuvels, hoge kliffen, een oceaan met zwarte rotsen erin en mooie stukken verlaten strand. Het gaf een beetje een sprookjesbeeld, die hoge bergen in de mist maar stiekem waren we wel een beetje teleurgesteld dat het niet het warme, mooie weer was dat we ons hadden voorgesteld bij de Californische kust. Op Google hadden we vooraf wat foto's van de Big Sur gezien en we wisten dat we hoe dan ook naar een waterval op een verlaten strandje wilden, genaamd Julia Pfeiffer Burns. Dus we waren daar naar op zoek gegaan. Op een gegeven moment zagen we een afslag genaamd "Big Sur - Julia Pfeiffer State Park". Vervolgens zagen we een bordje met een trail naar de "Julia Pfeiffer Falls" We moesten tien dollar betalen om onze auto te parkeren en daarna zijn we de trail gaan bewandelen. In mijn herinnering was het op de Google-foto's gewoon een strandje aan de Highway 1 maar blijkbaar moesten we er naar toe klimmen. Dachten we... Want na een behoorlijke klim en eind lopen (en de ondertussen opspelende gevoelens dat er iets niet klopte) kwamen we aan bij een redelijk lullig te noemen watervalletje midden in het bos.. zonder strandje en met een hoop bomen eromheen ;). De wandeling was gelukkig best mooi en we hebben nog oog in oog gestaan met Bambi. Toen we daarna weer van het parkeerterrein afreden zagen we een pamflet van de "Julia Pfeiffer Beach". Aahhh daar moesten we dus zijn! Dachten we... Voor de zekerheid nog even gevraagd hoe we er precies moesten komen en dat werd ons vriendelijk uitgelegd. Via een smalle bergweg reden we naar beneden en roken we de zee.. We moesten vijf dollar betalen om te parkeren en bij het betalen wenste de man bij de slagboom ons veel plezier op het strand.. Na ons autoraampje dicht te draaien vroegen we ons hardop af: "Op het strand? Je mocht het strand toch niet betreden?" Maar vol goede moed parkeerden we de auto en liepen we richting strand. U raadt het al.. Wel een strand, geen waterval en geen verlaten bedoening. Omdat het verder een mooi strandje was hebben we er wel wat foto's genomen en zijn we gauw daarna weer in de auto gestapt. Vijftien dollar lichter en niks waterval. Op naar de highway dan maar weer. En na een kwartiertje verder rijden lag daar dan, gewoon aan de weg, niks geen parkeerkosten, het strandje met de waterval!! Niet verlaten helaas want blijkbaar waren er een aantal mensen abseilend naar beneden gekomen. Maar ondanks dat dát een beetje jammer was voor onze foto's was het verder wel erg mooi om te zien. Toen we later weer verder reden zagen we een heel klein streepje blauw tussen de verder nog dichte mist. Maar dat streepje werd steeds groter tot we volledig in de zon reden. Helaas waren we niet meer in de Big Sur met alle mooie kliffen van dien, maar misschien was dat juist wel normaal dat daar de mist bleef hangen. Vlak voor onze bestemming kwamen we een uitzichtpunt tegen waar het vrij druk was. Toen we de auto uitstapten, snapten we waarom: een strand met honderden snurkende zee-olifanten. Ik heb er een heel leuk filmpje van gemaakt en we hebben een aantal mooie foto's geschoten. Zie foto, echt, ze leven allemaal nog. We reden vervolgens San Simeon binnen waar ons motel is en daar troffen we een leuke kamer, een zwembad en wat andere comfy faciliteiten. Het strand ligt op loopafstand en daar zijn we gelijk maar even naar toe gegaan. Het was een beetje frisjes maar we hebben lekker gepootjebaaid. En toen we daarna terug bij het motel waren plonsten we daar nog even in het verwarmde zwembad. Voor het diner hadden we via internet een leuk restaurantje gevonden in Cambria, hier ongeveer 10 minuten rijden vandaan. We hadden op internet gezien dat de prijzen goed te behappen waren (alles wat geen fastfood is, is hier duurder als in NL) en gingen naar binnen. Toen we de menukaart kregen bleek dat het internet niet erg up to date was. Het eten was in de loop der tijd behoorlijk wat duurder geworden en we kregen de rekening dus net zo gepeperd als de maaltijd zelf. Maar gelukkig was het wel erg lekker!! Morgen gaan we via Malibu naar Santa Monica waar we de laatste twee dagen van onze vakantie zullen doorbrengen. De laatste week gaat nu ineens wel heel erg snel voorbij, maar we gaan er nog even volop van genieten!!

Geschreven door MoniekEnMax