Het eiland dat we vandaag bezoeken is Fernandina island. Het is het meest westelijk gelegen eiland en er wonen geen mensen op dit eiland. Op dit eiland ligt weer andere lava, veel brosser en de lava is deels al tot fijn zand geworden. Op dit eiland groeien drie verschillende mangrove bomen, de rode mangrove, met takken in de vorm van muggepoten met langwerpig blad, zwarte mangrove hoger en met een stam waar uit de hoogte de wortels naar beneden groeien en witte mangrove, lager en met een kleiner, iets ronder blad.
Verder zien we veel zeeleguanen ook dode dieren, in verschillende staat van ontbinding. Er is veel mummificatie vanwege de hoge zout concentratie . het is wel regelmatig schrikken geblazen want er is veel lava en de zeeleguanen zijn ook zwart met grijs dus soms zie je ze pas op het laatste moment liggen met hun lange staarten. We komen langs het gebied waar de zeeleguanen hun nesten (zandhopen) hebben gemaakt waarin ze hun eieren leggen (1 à 2 per jaar). Net als de schildpadden kijken de leguanen na het leggen van de eieren er niet meer naar om. Onderweg wandelen we langs een mockingbird en anderhalve meter verder zit een havik op een tak. Het blijft bijzonder dat de dieren nauwelijks van hun plek gaan als je ergens staat te praten, te kijken of staat te fotograferen. De havik is op de Galapagos eilanden het hoogste in de voedselketen. Hij eet jonge dieren, schildpadden, zeeleguanen enz. Verderop zit een conmorant op een nest met twee jongen. Het stinkt er immens. De conmorants zijn geëmancipeerde dieren. Het vrouwtje broedt de eieren uit en het mannetje zorgt voor de jonge vogels. Het nest wordt met wier 'ververst'. We zien ook blauwvoet jan van genten in actie. Ze zweven hoog boven het water, dan gaat de kop met snavel iets naar beneden en dan maken ze pijlsnel een snoekduik om een vis te vangen. Even verderop ligt een jonge zeeleeuw, geschatte leeftijd een maand oud. Het beestje is nog zo onhandig met z'n hoofd, het gaat nog alle kanten op. Daarbij heeft het jong nog echt een schattig snoetje. Wat verderop hebben we nog meer geluk, daar ligt een moeder zeeleeuw met een jong van nog geen dag oud. Anderhalve meter verderop zit een havik zich tegoed te doen aan de placenta. De jonge zeeleeuw kan nog niet lopen en wordt door z'n moeder net als een kat in z'n nekvel beetgepakt en ergens anders neergelegd. Bijzonder dat we dat meemaken en kunnen bewonderen op 1,5 meter afstand. Lynn is helemaal in haar element na het zien van zoveel jong geluk in de ochtend. Daarna gaan we snorkelen. Het water is iets meer troebel dan eerder, maar we zien opnieuw mooie vissen en het lukt Daniël om met de go pro schildpadden te filmen. Lynn bekijkt eea vanuit de dingy. 's-middags varen we in een heerlijk zonnetje weer naar noord-west Isabella om naar punta vincenta rocka te gaan, een rotsformatie waar we opnieuw gaan snorkelen, ditmaal dicht langs de rotsen, er is ook een grot waar je een stuk in kan zwemmen. Dicht langs de rotsen is een uitdaging om te snorkelen want er is best wel wat stroming. Kort nadat we het water in zijn gegaan schiet er een zeeleeuw onder ons door. De zeeleeuwen bewegen zich lomp op het land, maar zijn zo gracieus en snel in het water.
We zien nu ook grote vissen en mooi oranje zacht koraal. natuurlijk ontbreken ook vanmiddag de schildpadden niet. Na opnieuw een prachtige zonsondergang gezien te hebben vanaf het voordek van de boot maken we ons na het diner op voor een hele nacht varen.

Geschreven door Rob-hetty-daniel-en-lynn.on.tour