Wat een eerste nacht, het lichten van de ankers was een hels kabaal, het varen inderdaad nogal onrustig en dan lig je ook nog in een stapelbed. Iedereen is op tijd aangekleed en daar gaan we met een motorbootje aan wal. De eerste zeeleeuwen liggen ons al op te wachten en boven onze hoofden vliegt de zwarte fregatvogel.
(Mannetje rode borst, vrouwtje witte, dus makkelijk te onderscheiden). De meeuw die hier leeft is van een compleet ander kaliber dan bij ons. Wit met een zwarte kop en rode ogen en poten. Het zijn nachtdieren. 'S-nachts vissen ze naar octopussen die komen dan naar de oppervlakte. We zien een koppel meeuwen dat een nest aan het bouwen is (ze zijn erg nauwkeurig en kieskeurig voor wat betreft de samenstelling van het nestmateriaal). We zien hier ook landleguanen. Er leven twee soorten landleguanen hier en dit is de kleinste soort. We kijken aan de andere kant van het kleine eilandje nog naar de klif waar vogels in de rotsen wonen (verwant aan de albatros maar veel kleiner) de vogels doen verwoede pogingen om tegen de wind in een stukje op zee te komen om vis te vangen. Ze moeten meerdere pogingen wagen voordat dit lukt. We stuitten op een zogende zeeleeuw en zoeken een omweg om moeder en kind niet te verstoren. Het is een vulkanisch rotseiland en het lopen is lastig. Onze Amerikaanse medepassagiere komt daar proefondervindelijk achter en valt ongelukkig. We hebben de ongelofelijke mazzel dat twee van onze medereizigers artsen zijn waarvan 1 chirurg. Kay wordt goed verzorgd en terug naar de boot gebracht om haar verwondingen te behandelen. Onze kokkie heeft lekker brood gebakken en we genieten onder het varen van een lekker ontbijtje. We varen verder en moeten helaas een stuk varen om te gaan tanken. De boot moet 1 x per week tanken. Gelukkig verloopt dat verder soepel en nu gaan we op weg naar Santa fe. Op dit eiland leeft een zeeleeuwen kolonie en een grotere soort iguana's. Na een paar uur als het tijd is voor de lunch is de helft van ons gezin afgehaakt. De zee is ruw en Rob en Lynn hebben helaas geen zeebenen. Gelukkig slapen ze een hele tijd. Aan het einde van de middag gaan we voor het eerst snorkelen. Het water is redelijk fris, en de kids hebben nog geen wetsuits (kan pas morgen in puerto ayore) dus even bikkelen. We zien al wat mooie vissen en de baby zeeleeuwen komen even kijken. Na ruim een half uur houdt iedereen het voor gezien. Gelukkig vanaf morgen wetsuits😩 het is nl echt koud.
Op Santa fe zien we nog een iguana en gaan we op de foto tussen de zeeleeuwen. We zien een pelikaan die haar lijkt te hebben.
Terug op de boot begint de zeeziekte opnieuw. Rob gaat naar bed en met Lynn zit ik twee uur lang op het voordek om de lichtjes van de haven dichterbij te zien komen. Gelukkig zijn we rond 21:00 uur in de haven en liggen we stil genoeg zodat we rustig de nacht in kunnen. Morgen gelukkig een dag met vaste grond onder onze voeten🙃.

Geschreven door Rob-hetty-daniel-en-lynn.on.tour