Jungle here we come

Peru, Puerto Maldonado

Dit is de eerste keer dat we niet berevroeg hoeven op te staan om naar het vliegveld te vertrekken. Eerst een laatste lekker ontbijtje bij Niños. Het restaurant (en het hotel) is in handen van een Nederlandse dame en dat is te merken, ook in de keuken. De kinderen smullen van een tosti en het ontbijt is af, geen ei met brood en jam, maar verse vruchten en een vers geperst sapje, yoghurt met fruit, heerlijk bruin brood en goede koffie!
We kunnen er weer even tegen. Het verlangen naar een heerlijke Hollandse boterham met kaas begint na bijna een maand vakantie bij iedereen te groeien....
We kunnen ons er op voorhand nog geen voorstelling van maken, maar als we 's middags uit het vliegtuig stappen, voel je het verschil direct. Na de redelijk aangename temperatuur in Cusco is het hier wel iets warmer. Ik dacht dat de piloot een fout maakte toen hij de temperatuur in Puerto Maldonado aangaf, maar later bleek het echt te kloppen, bijna 40 graden. Dat sloeg iedereen behoorlijk lam. Na de lunch heeft Victor de eigenaar van de lodge waar we de komende dagen verblijven een rondleiding gegeven over zijn terrein. Hij wijdt zijn hele leven al aan het herbebossen van het gebied waar hij woont aan de tambapatarivier in Puerto Maldonado. Hij bezit hier zo'n 40 ha land waarop hij de afgelopen jaren zo'n 20.000 bomen en planten heeft geplant. Hij is door de regering van Peru en recent ook door National Geografic onderscheiden voor dit werk.
Hij laat ons foto's zien van zijn huis en omgeving toen hij er ging wonen in 1968 (drie bomen en verder gras) en we kunnen met eigen ogen zien hoe het er nu uitziet. Prachtig, allerlei mooie bloemen en planten, veel met medicinale werking. Hij wil er ook voor zorgen dat de dieren zich hier thuisvoelen, dus daar is alle ruimte voor.
Het is hier al vroeg donker. We moeten met het licht van de telefoon door het aardedonker naar onze lodge. Het is nog steeds warm en nu zijn we blij met ons onderkomen dat bestaat uit een golfplaten dak en muren van horgaas.
We maken ons bij kaarslicht klaar om te gaan slapen. Het is even wennen in de kleine (korte) Peruaanse bedden met een klamboe en de junglegeluiden maar uiteindelijk valt iedereen in slaap.

Geschreven door

Al 1 reacties bij dit reisverslag

Het is allemaal mooi wat we van jullie horen. Maar het lijkt me wel zwaar , zo helemaal naar boven te klimmen op de Machi Pichu. Petje af, en wat een mooie bloemen en planten op de foto. En ook een eng beest, is Lynn daar niet bang van. En Lynn denk je nog aan het schildpadje als je naar de Galapagos gaat. We kijken iedere dag met belangstelling naar jullie ervaringen. Het moet puur genieten zijn , al is het af en toe een beetje zwaar

Oma en Opa van Beerendonk 2016-08-04 22:05:45
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.