Ongelofelijk vroeg opstaan was het vanochtend (5:40). Rob had de zwemkleding buiten opgehangen om te drogen, z'n zwembroek was bevroren. De kamers zijn mooi, maar niet of nauwelijks geïsoleerd en met metalen deuren. Gelukkig drie alpaca wollen dekens op bed.
Na een supersnel ontbijt moesten we naar het centrale plein in Yanke. David wilde onze verrijdbare koffers op z'n kruiwagen naar het plein brengen om onze koffers te sparen. Dat wij dat niet ok vonden, werd pas na flink aandringen aangenomen. De tienermeisjes van Yanke staan daar om 6:15 uur in de ochtend in folklorekleding traditionele dansen te vertonen. Zo vroeg omdat alle toeristen bijtijds condors willen gaan kijken en dus rond die tijd bij het plein zijn. In Colca Valley heb je veel Inca en pre-Inca terrassen, die door de stenen een micro-klimaat vormen. De stenen worden door de zon verwarmd en in de middag als de koude lucht komt mengt de warmte die de stenen afgeven met de koude lucht, waardoor de gewassen niet bevriezen. Ze verbouwen hoog aardappels en quinoa en laag voornamelijk mais. Elke boer bezit een laag en hoog stuk terras.
Toen we bij het condor-uitkijkpunt kwamen bleek het nog te koud te zijn voor de thermiek waardoor de condors zich nog niet lieten zien.
Daniël en Lynn zagen het niet zitten om een uur te wachten maar hun ongeduld was niet nodig. Al snel zagen we een paar condors en na een half uur was de temperatuur zo aangenaam dat we er optimaal van hebben kunnen genieten. We hebben tientallen foto's gemaakt van de jonge condors (bruin) en de volwassenen (zwart en met een witte kraag). Wat een indrukwekkende dieren. Het was echt lastig om weg te lopen bij de rondzwevende condors.
We hadden geluk, want toen we verderop een korte wandeling maakten om de diepte van de vallei goed te zien, kwamen de condors ook daar nog even rondvliegen.
Verder hebben we daar ook nog 'giant' hummingbirds gezien. Kolibries dus, maar onze constatering is dat ook giant hummingbirds nog steeds erg klein zijn.
Wat verder nog noemenswaardig is, is dat in dat gebied de continentale splitsing ligt, wat inhoudt dat het water dat aan de ene zijde naar beneden komt de colca rivier in stroomt en eindigt in de stille oceaan en het water dat aan de andere kant van de berg naar beneden komt de bron is van de amazone en dat water komt dan uiteindelijk in de Atlantische oceaan terecht. Bizar.
Na de lunch zijn we overgestapt in de bus naar Puno waar ik nu dit verslag inmiddels in het donker zit te typen. Een vermoeiende maar mooie dag. Zo nog snel een hapje eten en dan snel naar bed, morgen van Puno naar het Titicacameer.

Geschreven door Rob-hetty-daniel-en-lynn.on.tour