Dag 2: familiereünie

Goede morgen! Natacha was al druk aan het typen op haar gsm en heeft zo Isabelle wakker gemaakt. De kleine zus was al direct klaarwakker en kon niet wachten om haar dag te beginnen. Maar Natacha dacht daar anders over. Zij wilde eigenlijk nog verder slapen en stelde voor om zich nog eens om te draaien. In de volgende seconden toonde Isabelle veel verschillende stilzwijgende reacties: verrast, ongeloof, aarzeling, maar nog steeds enthousiast. Zo zijn de zusjes hun dag begonnen met de slappe lach.

Eenmaal klaar verlieten we de slaapkamer richting het ontbijtbuffet. Op een ‘elegante manier’ (not) daalden we de trappen af richting het ontbijtbuffet. Daar smulden we onze buikjes vol en genoten we van het idyllisch uitzicht.

Het is nu ongeveer 10h. We zouden om 8u in Knossos zijn. Oeps! Maar eh! Het is vakantie, we maken ons niet druk!

Vandaag voorspelden ze slecht weer. Noemen ze 25 graden slecht weer?! We hebben heel de dag kunnen genieten van een mooi zonnetje en hebben geen moment koud gehad. Ook niet ‘s avonds laat.

Veel te laat dan gepland komen de De Troghjes toe op de parking van Knossos. We hielden halt bij de verschillende souvenirwinkeltjes. Isabelle droomt er al een tijdje van om een grote rieten hoed te kopen. Het liefst op vakantie zodat ze dit als een leuke herinnering kan koesteren. Probleem is dat de zusjes toch een grote hoofdomtrek hebben, big brains. We stapten hoopvol een eerste winkel binnen. Na bijna de volledige winkel te hebben gepast, onder lichte dwang van de lieve verkoper, probeerden we onze weg terug naar buiten te zoeken. Uiteindelijk vonden we onze coup de coeur in een tweede winkel.

Bewapend met onze hoedjes sloten we ons aan bij de lange wachtrij aan de ingang van Knossos. Knossos is het grootste paleis van de minoïsche beschaving. Volgens de Griekse mythologie was dit de stad van koning Minos. Minos heeft een labyrint laten bouwen om zijn stiefzoon, de Minotaurus, een huis te geven. Deze beschaving liep voor op zijn tijd qua riolering, badkamer, … . Wist je dat ze een bad ook gebruikten als doodskist?

In België hadden de zusjes een app gedownload als audio-gids voor hun bezoek aan Knossos. Een hoofdtelefoon, een hoedje en een beetje wind is geen goede combinatie. Je kan je het waarschijnlijk al voorstellen hoe we soms gesukkeld hebben. Op onze dode gemak verwonderden we ons door deze archeologische opgraving. Hongerig en dorstig eindigden we onze rondleiding. We kochten een fris sapje, aten een soort van croque monsieur en verlieten Knossos.

In onze Peugeotje reden we richting tonton John en Thérèse. Tonton John, wie ons gisteren ook heeft opgewacht in de luchthaven, is de broer van papa. Na wat bijgepraat te hebben reden we richting de zee van Gouves. We wandelden langs kleine strandjes en Thérèse toonde ons waar ze haar winkeltje plaatst. Zonder enige opleiding schildert ze prachtige en gedetailleerde landschappen, portretten en dieren. Haar schilderijen verkoopt ze op de dijk van Gouves. Wat een talentje! We smulden nog vlug een banana split (met vanille ijs, chocoladesaus, slagroom en niet anders!) en keerden terug naar hun huisje. John en Thérèse hadden en restaurantje geboekt met daarna een Griekse dansavond. We waren hen zooo dankbaar dat we ons even mochten opfrissen. Na onze douche kozen we een schilderij van Thérèse uit. Dank je wel Tonton voor dit leuke cadeau! Isabelle koos een katje en Natacha een krikri.

Proper en fris vertrokken we richting Seaside. Thérèse koos voor inktvis en John en de nichtjes kozen voor risotto. Doordat we te veel genoten hadden van de entree kreeg niemand zijn hoofdgerecht op. Iets wat voor de eigenaar van het restaurant geen goed nieuws is. Blijkbaar is het in Griekenland de gewoonte dat je je bord leeg eet.

Isabelle en Natacha waren zo benieuwd naar de dansavond. Tijdens een noodcursus van Thérèse en John leerden we de dans genaamd Sirtaki. Het ziet er eenvoudig uit, maar amai, Griekse dans is toch intensief. Tot 3 keer toe konden we meedoen op de dansvloer. We genoten van de live muziek en keken vol bewondering naar Thérèse en John. Vooral toen John de dansvloer veroverde met zijn arenddans, ofwel Zeibekiko, stonden de 2 zusjes met open mond te kijken. En zoals de Grieken ervoor gekend staan, hebben ze zelfs met borden gesmeten!

Dank je wel tonton John en Thérèse voor jullie gastvrijheid! Het was een dag, en vooral een avond, om nooit te vergeten.

Geschreven door Natacha.reist