DAG 14 = Dag 1 Jasper

Vandaag vonden we het nog eens tijd om een berg te beklimmen. Althans gedeeltelijk toch...

Voor onze eerste uitstap verplaatste we ons enkele verdiepingen boven het zeeniveau. Via de Jasper SkyTram landden we op de top van Whistlers Mountain. Het betreft hier wel degelijk een andere berg dan diegene die we in Whistler zelf hebben bezocht. Hier hebben ze de naam gevonden op basis van de vele marmotten die er woonachtig zijn. Blijkbaar fluiten deze diertjes als er gevaar loert om hun soortgenoten te waarschuwen. We werden alvast heel hartelijk begroet toen we de tram uit kwamen. Een nieuwsgierige chipmunk kwam iedereen inspecteren op lekkernijen alvorens ze mochten verder trekken. Toen Steven zich hurkte om foto's te nemen kwam het baasje onmiddellijk snuffelen op millimeters afstand. Het was een leuk moment, maar ook wat triest. Er wordt overal gehamerd op het feit dat je de dieren niet mag voederen omdat ze anders te afhankelijk van onze aanwezigheid worden. Dit kereltje is overduidelijk een bewijs ervan.

We hadden na de tram nog een wandeling van 1,5 km steil en besneeuwd berglandschap voor de boeg. Het zicht was spectaculair. In de diepte zag je enorm veel groen, bergtoppen en kronkelende rivieren of meren. Toen we de top van Whistlers hadden bereikt konden we 360 graden rondkijken. Opnieuw zagen we veel chipmunks en ook enkele marmotten die rustig aan het dutten waren op de rotsen. Als we ons even verwijderden van de massa toeristen kon je in de verte de wind horen zingen tussen de bergen.

Nadat we ons middagmaal hadden gegeten op de berg (wat een zicht!) namen we de tram terug naar beneden. Toen we met de wagen naar de volgende stop aan het rijden waren kwamen we opeens terecht in een onverklaarbare file. Opeens zagen we in de zijkant een grote zwarte beer langzaam het bos in duiken. Wat jammer dat we ze net hadden gemist! Maar toen iedereen gestaag verder begon te rijden zagen we twee welpjes een boom beklimmen in het bos vooraleer ze terug verdwenen. Het was een mamabeer! Spijtig genoeg waren we net te laat om foto's te nemen.

We onderbraken onze rit even om te pauzeren aan Patricia Lake. Een meer dat uitsluitend toegankelijk is voor mensen die daar een bungalow huren. Gelukkig zijn we professionele sluipers! Daarna hielden we halt bij Pyramid Lake. Een meer waarop naar hartenlust kan geroeid worden met bootjes en kano's en een spectaculair zicht bood op Pyramid Mountain. Het weer was heel erg zomers dus moet een roeiritje op het water zalig zijn! Wij besloten deze activiteit later in onze reis op een ander meer te beoefenen.

Tijd voor nog een trektocht. We gingen naar de andere kant van het park, namelijk Maligne Canyon, gaan bezoeken. Onderweg zetten we onze wagen opnieuw langs de kant. Ditmaal was het een familie hindes die de weg overstak. Vooral de kleintjes waren schattig. We namen snel enkele foto's en trokken verder. Helaas nam niet iedereen ons voorbeeld en werden de dieren al snel omsingeld door toeristen. Het is een spijtige zaak dat velen de richtlijnen van het park niet respecteren om zo de dieren zo weinig mogelijk stress te bezorgen. Met twee minuten kom je ruimschoots toe om enkele onvergetelijke foto's te nemen... De trektocht van Maligne Canyon was met uitstek de mooiste die we tot nu toe hadden gedaan. We liepen voortdurend naast de rivier en konden zo aanschouwen hoe het uitzicht veranderde van een bebost landschap tot een echt ravijngebied met watervallen. Toch imposant hoe de natuur zich zo kan vormen.

Toen deze trektocht erop zat gingen we naar Edith Lake en Annette Lake. Twee meren die pal naast elkaar lagen. Bij Annette lieten we onze voeten even rusten in het koude doorzichtige water vanop een staketsel. Bij Edith was het vooral genieten geblazen van het uitzicht. Door het mooie weer en heldere water werden de bergtoppen weerspiegeld in het meer. Heel mooi en rustgevend.

We besloten ons te gaan opfrissen in het hotel en vertrokken dan naar Jasper City. Daar lieten we ons eens helemaal gaan in de winkelstraat om erna Kantonees te gaan eten. Het viel ons vooral op hoe snel we ons eten voorgeschoteld gekregen. Hmmmm...

Onze dag eindigde opnieuw bij het kampvuur waar we lekkere marshmallows als dessert konden eten.

Morgen is onze laatste kans om Jasper verder te bewonderen. We kijken er naar uit. See you tomorrow!

Geschreven door Natacha.reist