Dag 13 = Drakensbergen!

We begonnen onze dag in het Cavern resort met een duidelijk doel voor ogen: de kat vinden (Tiger). Naast de vier honden zou het resort ook een thuis zijn voor een zwerfkatje dat ze gered hadden van een leven op straat. We hadden vernomen dat hij graag rond blok 40 wandelde dus gingen we daar alvast onze zoektocht starten.
In een mum van tijd hadden we hem gevonden. Hij zat inderdaad te snuffelen op de voornoemde plaats. Het duurde een minuutje vooraleer hij ons in vertrouwen nam, maar daarna was het knuffelen en vooral spelen. Wat een schattigaard! Het arme zieltje moest al die aandacht van de gasten delen met de vier honden.

Gisteren hadden we ternauwernood nog een excursie kunnen boeken bij All Out Adventures. Na het ontbijt vertrokken we naar hun locatie om te gaan quadrijden! Het was een kleine groep van vier mensen en één gids (die op een dirtbike ging leiden). We moesten eerst allemaal een spoedcursus doorworstelen om te tonen dat we deze machines meester konden. Wie geslaagd was mocht de rit aanvatten.

De eerste bochten waren voor Steven wat wennen. Hij had de neiging om zijn lichaam in de bochten te gaan leggen zoals je op een moto zou doen. Natacha had vooral moeite met de gaskraan. Op een moto was dit het volledige handvat aan je rechterhand, bij een quad was dat een piepklein knop/hendeltje onder het handvat.

We hadden het geluk dat we met elektrische quads konden rijden. Goed voor het milieu en geen geurhinder!

Al gauw waren we de toestellen gewend en hadden we al wat meer lef in de bochten en op steile hellingen. Het was een erg aangename voormiddag waar we tijdens de rit zelfs een eland hadden kunnen spotten! Het leukste was zonder twijfel toen we door de rivier mochten waden. Veel te gauw zat het erop en we moesten toegeven dat het parcours gerust wat uitdagender had mogen zijn. We misten een beetje meer heuvels of scherpe bochten.

Onderweg naar het hotel waren we blij dat we de rit 's ochtends hadden gedaan. Het was nog maar 10u30, maar het was al 30° buiten. Doordat de zon hier om 5u 's morgens al hoog aan de hemel staat is het tegen de middag meestal bloedheet.

We spendeerden de rest van onze middag om wat in het resort rond te hangen en de dieren te knuffelen. Het was hilarisch toen de jongste hond meeging tot helemaal boven aan de berg waar we logeerden en opeens onze chalet binnen kwam lopen. Het kamermeisje schrok zich alvast een ongeluk. Wij waren natuurlijk dolblij met het gezelschap!

Terwijl we ontspanden op ons buitenbalkon had Steven opeens een stel bavianen gezien die naast het tennisplein aan het eten waren van de bomen en bloemen. Ons hart smolt toen we niet veel later enkele jonge baviaantjes en zelfs baby'tjes zagen spelen in het gras! Tegen het eind van de dag had de volledige familie zich teruggetrokken op een heuvel tegenover onze chalet. Met de verrekijker konden we zien hoe de familie elkaar schoonmaakte en hoe de kleintjes volop aan het spelen waren met elkaar en af en toe de ouders stoorden in hun bezigheden. Voor ons was dit een hoogtepunt van de reis: een familie van dichtbij een halve dag kunnen volgen. Ze waren zo vreedzaam en zo gehecht aan elkaar. Het deed ons pijn te beseffen hoeveel van deze soort er opgesloten zitten, mishandeld worden of sterven door toedoen van de mens.

Helaas was dit onze laatste dag. Morgen hebben we een lange rit voor de boeg. We zijn allebei blij dat we ons avontuur hier konden eindigen, maar vinden het jammer dat we zo weinig tijd hadden hier. Er valt hier veel te beleven en te bezichtigen, maar daarvoor moet je heel wat tijd kunnen uitrekken en vooral een stevige auto hebben. Twee dingen die wij jammer genoeg niet hadden. Met een quad zou dit nochtans kinderspel zijn!

Geschreven door Natacha.reist