Dag 21 = Naar Richmond

We stonden bij het krieken van de dag op. De aangename adelaren of orka's die ons enkele weken geleden wekten zijn vervangen door auto's. Geen leuke verandering!
We reden opnieuw naar het Beacon Hill Park. Naast veel auto's, gebouwen en mensen konden we in Victoria ook genieten van stoplichten. En daar hadden ze er genoeg van! Om de 300m één.

In Beacon Hill gingen we een dagelijks ritueel bezichtigen: the goat stampede. Iedere ochtend worden de vele geitjes uit het park losgelaten uit hun nachtverblijf en dan rennen ze als een kudde naar hun weide om te ontbijten. Wat startte als een dagelijks ritueel is hier uitgegroeid tot een echte publiekstrekker. Het was alvast een plezier om de dieren zo gelukkig te zien in hun omgeving. We bleven nog even om de geitjes en andere dieren te bewonderen en reden toen verder naar Butchart Gardens.

Iedereen die hoorde dat Victoria in onze planning zat raadde vrijwel direct deze tuinen aan. En aangezien deze stad trots is op hun vele tuinen leek het ons alvast een must om te bezoeken. Het duurde wel even vooraleer we het park bezochten. Niet omdat we in de file stonden aan de ingang of de weg kwijt waren, maar wie zet er nu een giftshop voor de ingang? Snoodaards!

Ten lange lesten begonnen we aan onze ontdekkingstocht in de tuinen. We zijn geen experts in het houden van een tuin, maar je moest geen kenner zijn om te snappen dat dit tuinieren op een hoog niveau was! Veel langer dan we hadden verwachten bleven we genieten van de flaura en fauna die het park te bieden had. Vooral in de rozentuin was het kijken naar de vele felle kleuren. Ze hebben hier zelfs een baai waar je een boottocht of watervliegtuig excursie kan boeken! We vonden het stiekem hilarisch dat de Japanese tuin vol liep van Japanners. Wie heeft er heimwee?

In de namiddag werd het tijd om terug te keren naar ons beginpunt: Vancouver. Ditmaal namen we de ferry vanuit Swartz Bay naar Tsawwassen. Hoopvol kampeerden we op het bovenste dek in de hoop onze lieve orka's nog eenmaal te kunnen zien. Maar zoals verwacht bleef de horizon rugvin-loos. Het was wel een mooie afsluiter van een fantastische roadtrip op het eiland: afscheid nemen van de oceaan bij een helderblauwe hemel.

Ons laatste hotel bevindt zich in Richmond, waar we met man en macht proberen de horloges te negeren.
Morgen stappen we het vliegtuig in.

Geschreven door Natacha.reist