DAG 3 = Toronto + vlucht naar Vancouver

Na een korte nacht brak onze laatste dag in Toronto aan. Natacha had heel wat stops gevonden om te bezoeken. Aangezien we een parkeerticket voor gans de dag hadden besloten we de auto links te laten liggen en fietsen te huren: verspreid over gans de stad vind je namelijk stations terug waar je fietsen kunt huren. Je betaalt een bijdrage voor 24h en kan dan onbeperkt de fietsen gebruiken. Het eerste halfuur is kosteloos, vanaf dan worden er bijkomende kosten aangerekend. Aangezien je de fietsen niet kon sluiten, rijd je van het ene station naar het ander.

Al gauw waren we in het bezit van twee fietsen. Steven had ontdekt dat we zijn GPS kon kleven aan het bagagemandje dat zich vooraan bevond. Zo konden we als ervaren rotten overal onze weg vinden. BAM!
Fietsen in Toronto is een hele ervaring. Je moet altijd goed uitkijken, vooral als er opeens een vrachtwagen (die hier gigantisch zijn) naast je komt bollen. De stoepranden zijn heel hoog, waardoor je aan een stoplicht gewoon op je zadel kan blijven zitten en je nadien kan afduwen.

De eerste stop was het stadhuis waar de grote letters van Toronto opgesteld staan en je op het middenplein omringd wordt door wolkenkrabbers.

Toen we nieuwe fietsen wilden ophalen stond Murphy opeens aan onze zij. Blijkbaar was er één van de fietsen niet goed gedocked geweest waardoor deze zogezegd nog uitgeleend was. Daardoor konden we maar 1 nieuwe fiets nemen en konden we ook een fikse boete verwachten. Nadat we gans de stalling hadden afgelopen en de fietsen één voor één nog eens geduwd hadden vonden we de losse fiets terug. Gelukkig waren we niet lang weggeweest... Oef, we konden terug op weg.

Een volgende halte op het lijstje van Natacha was Grafitty Alley: enkele straten die door artiesten waren omgetoverd tot kunstwerken. Hoogtepunt was vooral toen er opeens een Ferrari opdook die geparkeerd stond. Toch ironisch dat er zo een duur hebbedingetje in zo een "uitgeleefde" wijk kan staan.

Na het middagmaal gingen we even naar het strand van Toronto via de CN Tower. Het is toch een stad die uit uitersten bestaat: het ene moment zit je in een broeiende stad, tien minuten later bevind je je op een rustgevend strand.

Om onze fietstocht af te sluiten bezochten we ook nog canoe landing park, Simcoe wavedeck en union station.

Helaas was onze goeie vriend, Murphy, vaak aanwezig. Toen we terug fietsen wilden nemen om verder te cruisen in Toronto kwamen we tot de conclusie dat de terminal defect was. Dus moesten we te voet op zoek naar een volgend station. Ook de GPS had moeite zich staande te houden want door de vele wolkenkrabbers viel het signaal vaak weg waardoor we meer in cirkels liepen dan in rechte lijnen.

Wat ons vooral bijblijft aan Toronto is de behulpzaamheid van iedereen. Voortdurend word je door mensen gevraagd of je ergens hulp bij nodig hebt. Zowel aan parkeermeters (rare dingen hier) als tijdens het kijken naar een kaart. In zo een bruisende stad is zoiets wel leuk meegenomen.

Na nog even uitgeblazen te hebben in een hondenparkje vertrokken we richting luchthaven waar we na een hele turbulente vlucht aankwamen in Vancouver. 5u vliegen om van de ene kant van het land naar het ander te gaan, onwaarschijnlijk als je uit een klein belgenlandje komt.

We doken dankbaar ons bed in. Niet alleen hadden we een lange dag achter de rug, we gingen ook 3h terug in de tijd. Jetlag, jetlag voor iedereen!

Tot morgen!

Geschreven door Natacha.reist