Vroeg wakker, kleren aan en beneden in de gezamenlijke huiskamer staat een koffiemachine. Daar eerst maar ff naar toe. John zit er ook al aan de koffie. Tas inpakken en dan luister ik maar eens naar ‘ons Denniske’ de Salomons gaan niet in de rugzak, ik zet ze op het bankje bij de herberg. Hoop dat iemand ze vindt die er wat aan heeft.

Heel klein stukje met Mary uit New York, last van blaren dus veel te langzaam. De wereld is klein, mist maakt de omgeving een beetje mystiek. Wel mooi. In Agès ontbijt met Jan en Susanne en weer door; net vóór Atapuerca staan wat grote stenen in een veld. Moet nog opzoeken wat die betekenen. Verderop gaat het omhoog over een rots/keienpad. Niet heel vervelend om te lopen maar wel, oppassen waar ik mijn voeten neerzet. Achter me loopt een groep Fransen met een heleboel kabaal, pffft wat een herrie; ik zet er de pas in.
Verderop een bar, koffie en een lekker broodje.

Ergens ga ik over een autoweg en zoek dan naar de afslag naar de rivier. Weer gemist. Een stuk verder zie ik Jan lopen en moet veel moeite doen om hem in te halen. Uiteindelijk wel gelukt, we lopen samen langs het vliegveld, een heleboel industrieterrein en later door de stad. Hier komen we Tanya tegen uit Australië, zag haar gisteren ook en nu is ze een beetje boos op zichzelf omdat de afslag heeft gemist.
Uiteindelijk komen we langs een kerkje waar Jan naar binnen gaat. Tanya en ik wachten maar het duurt wel heel erg lang.
Ga dan maar eens kijken in de kerk maar geen Jan te zien. Later blijkt dat hij langs een andere trap naar beneden is gegaan, wij niet snapten waarom hij door was gelopen zonder iets te zeggen en hij niet snapte waarom we niet gewacht hadden.
Bij een stoplicht horen we opeens: hi girls. Susanne. Samen lopen we naar de kathedraal, wisselen telefoonnummers uit en gaan dan ieder onze overnachtingsplek zoeken.

Douchen en op naar de kathedraal. Nog nooit van binnen gezien. Ben heel erg onder de indruk. Het is echt geweldig. Geen woorden voor. Heel veel foto’s gemaakt, ik kan wel blijven knippen. Na een dik uur zijn Jan en ik buiten en we zoeken een terras. Kalimonxto time. Er komt nog even een Fransman bij ons zitten maar die vertrekt al snel. Tanya schuift aan we kunnen iets gaan eten. Ik hen echt honger. We komen Mary nog tegen dus zijn we met vijf, hee” gezellig.

Hierna koop ik nog even water voor morgen en ga richting mijn hotelletje, koud en slaap.
Verhaaltje typen, slapen.

Vanuit Burgos, welterusten
Liefs, Marian

Geschreven door Marian-wandelt