De aanvulling van gisteren: het eerste wat ik deed na mijn heerlijke bad was op zoek gaan naar hotel Lux. Hier verbleef Marianne uit Australië. Het was niet de bedoeling dat we elkaar zouden zien maar ze had echt alle pech die je maar kunt bedenken. Ze zou van Lissabon naar Santiago lopen en al weg zijn voordat ik aankwam. Het liep allemaal anders. Op weg naar het klooster van Armenteira maakte ze een lelijke smak. Naar het ziekenhuis, enkel gebroken en er volgde een operatie. Daarna is ze naar Santiago vervoerd en zat daar in een hotel af te wachten tot haar verzekering vervoer naar huis had geregeld. 2 dagen voor vertrek werd ze positief getest op Covid en moest in isolatie. Was dus echt opgesloten. Ook toen ze weer naar buiten mocht kon ze geen kant op met haar rolstoel of krukken. Dus heb ik haar opgehaald en met de rolstoel meegenomen naar het oude centrum. We hebben eerst ergens een glas wijn gedronken en daarna een restaurant gezocht waar we vroeg konden eten. Het was heel gezellig en ze was erg blij. Haar hotel serveerde alleen ontbijt en voor de rest was ze afhankelijk van ‘delivery’. Toen we terug gingen zag ik Justo op een terrasje en hij zou wachten tot ik terug was. Marianne naar haar hotel gebracht en terug naar het bewuste terras. Het werd dus een ‘latertje’

Vanmorgen pas om negen uur wakker en op naar het ontbijt. Heel gezellig kletsen met Isabella en Cristina. Koffie mee naar buiten, heerlijk. Hierna naar de huiskamer van de Lage Landen in het pelgrimsbureau. Dit wordt gerund door Nederlandse vrijwilligers en nu was hier Rein en zijn vrouw uit Schijndel. Best een hele tijd gezeten en Kimberly kwam aan, na haar Camino Portuguès.

Ik vertrek en kijk nog even rond op het plein. ‘Ad’s muurtje’ dat lange tijd geblokkeerd was maar nu weer toegankelijk, altijd fijn om even tegen aan te leunen. Dan Alameda Park. Heerlijk rustig, het koffietentje waar ik vorige keer met Jasmijn zat is gesloten. Het is inmiddels één uur dus zoek ik een plekje om te lunchen. Daarna tijd voor siësta 🥱😴 en ik val echt in slaap.

Als ik wakker word is het tijd voor wijn, het is vijf uur. Ik zie Kirsten en Jens, ze gaan vandaag naar huis en moeten rond 18.30 op het vliegveld zijn. Wat winkeltjes bekeken en ik plof neer op een terrasje en bestel een gin met jus. Het is een druk straatje dus genoeg te bekijken. Rond half acht vertrek ik richting de tapas bar. Heerlijk gegeten, hier is het altijd druk, het is een herrie van jewelste, het personeel is vriendelijk en werkt keihard. Gewoon een hele leuke tent.
Nog even naar het Praza Obradoiro, de schaduw van de pelgrim zien en dan nog koffie op een terrasje. Terug in het hotel kletsen met Sandra en dan is het alweer bijna twaalf uur. Naar bed.

Vanuit Santiago de Compostela, Buenas Noches
Liefs, Marian

Geschreven door Marian-wandelt