De dag begon niet te vroeg. Rond half negen is het pas licht en eerder ga ik niet lopen. Het weer is goed maar niet te heet dus waarom zou ik? Koffie mee naar buiten en een peuk. Binnen is Stephan een kamer aan het zoeken voor vanavond maar hij weet nog niet wat hij wil. Hij kan nog de hele dag nadenken.
De drie Spaanse neven komen nog even kletsen en dan vertrek ik.
Stuk langs een drukke weg maar al snel naar rechts en door bos en langs weilanden. Voor alle foto’s met mooie vergezichten…. Daar moest voor geklommen worden.
Het loopt best lekker en het schiet op. Niet dat dat nodig is maar toch wel fijn. Ergens onderweg zie ik mijn (bijna) evenbeeld. Foto toegevoegd 😉 De eerste koffiestop die ik tegenkom ziet er erg verlaten uit dus die sla ik over. Net van tevoren wat kaas gegeten omdat ik honger kreeg. Poncho op een steen gelegd en ik kon er bij gaan zitten. Mooie paden weer met heerlijk ruikende eucalyptus. Stukjes omhoog en wat dalen. Allemaal goed te doen maar ik ben wel blij als ik na 12km langs een bar kom. Kas limon en een stukje stokbrood met tortilla, heerlijk.
Dan kan ik er wel tegen tot Santiago. Lelijk industrieterrein maar dan nog wat bos en oude straatjes. Voor ik het weet ben ik er.
Een praatje met een Nederlandse vrouw en dan zie ik Casti. Knuffel en dan wat drinken. Eerst haar diploma ophalen en ik loop met haar mee naar haar hotel Binnen no time is ze weer buiten, het is vreselijk, wat nu? Op naar de toeristen informatie maar die bieden weinig hulp. Casti wordt er emotioneel van maar ik neem haar mee naar mijn hotel. Vraag aan Cristina of zijn misschien iets weet, et voila…. Pension Rua Nova is om de hoek, is ook van Rua Villar en daar is een kamer. Opgelost.
Ik laat mijn rugzak achter en we lopen samen de hoek om, Casti brengt haar rugzak binnen en dan is het eindelijk tijd voor gin en jus.. Gezellig op het plein achter de kathedraal. We spreken af om half zes bij de kathedraal en gaan douchen.
Klein hapje en een rondje lopen, op het grote plein zien we Wanchi en we gaan iets zoeken om te eten. Keuken gaat pas om 8 uur open, heel vervelend want nu moeten we eerst wijn drinken….. lekker gegeten. Er komt nog een man uit Engeland bijzitten (naam vergeten). Dan houden we het voor gezien en gaan allemaal ons bed opzoeken.
We waren allemaal een beetje bezorgd om Stephan maar we komen hem gelukkig nog tegen, veilig aangekomen.
In Rua Vilar zit nu Sandra bij de receptie, Albariño en kletsen. Heel erg gezellig maar ik moet toch onderhand echt naar bed.
Ik besef opeens dat ik morgen weer blanco begin, nieuwe pelgrims ontmoeten hoop ik.
Verhaaltje klaar, slapen.
Vanuit Santiago, Buenas Noches
Liefs, Marian
Geschreven door Marian-wandelt