Vandaag loop ik maar 11 km. Is dus echt een halve snipperdag.
Ik sta pas om 8 uur op en doe alles op mijn gemak. Lever de sleutel in en loop langs de rivier naar de Kathedraal. Ik app Marian of ze wil ontbijten en ik wacht op een terras met koffie en een croissant. Heel mooi gesprek met een Duitse vrouw.
Marian arriveert en we nemen er nog maar één ( koffie hè) na een tijdje nemen we afscheid en ik ga op mijn gemak beginnen. Ik loop in ‘granny gear’. Zo langzaam dat ik er zelf moe van word. Amper 11 km vandaag omdat er verderop niks meer te boeken viel. Ik loop een stukje op met drie Duitse vrouwen maar die laat ik toch maar achter me; zoooo verschrikkelijk traag. Voor ik het weet ben imker al bijna. Ik zit nog een tijdje in een klein parkje en zie dat ik nog een kleine 3 km te gaan heb. Dus heeeeeel langzaam lopen.

Al vroeg in Tardajos waar ik een kamer geboekt heb in een herberg. Heb gezien dat die eigenlijk net vóór het stadje ligt. Ik zie alleen grote stallen staan en denk bij mezelf: wa hedde nou wir geboekt. Ik loop eerst maar eens door naar het dorpje en ga naar een bar waar veel pelgrims zitten. Er is nog een tafeltje vrij maar daar zet een jongen zijn rugzak neer. Ik wil toch echt liever niet in de zon zitten. Ik bestel een pizza, heb ik spontaan zin in gekregen toen ik het zag staan. Het aardige meiske zegt dat ik eennfrisdrank uit de koelkast mag pakken want dat is bij de prijs inbegrepen. Ik vraag aan de jongen van de rugzak of hij het erg vindt als ik ook aan het tafeltje in de schaduw ga zitten. Nee hoor, geen probleem.

Even later schuift hij aan, naam vergeten te vragen, maar hij is leuk want hij rookt. Als mijn pizza komt bied ik hem ook een stuk aan, veel te groot voor mij alleen. Hij komt uit Duitsland en heeft veel problemen met zijn voeten. Bergschoenen naar huis gestuurd en een paar nieuwe gekocht; ook geen succes. Nu loopt hij op sandalen en dat gaat goed. Maar eigenlijk.....hij wil op zijn schoenen lopen! Het is toch niet te geloven. Sandalen vindt hij stom. Ik heb er echt hard om moeten lachen. Wat maakt dat nou uit. Hij wilde nog een stukje verder lopen. Ben dus benieuwd of ik hem morgen ergens zie. Heb gezegd dat ik hem bij de oren pak als hij zijn sandalen niet aan heeft. Wijze raad van oma.

Dan op naar de herberg. Wat een aangename verrassing. Het ziet er echt mooi uit, prachtige kamer en de badkamer lijkt wel een balzaal. Gooi de rugzak binnen, sandalen aan en ga naar beneden voor mijn Caminodrankje.... lekkerrrrrrr!!!
Na een tijdje komt Jim uit de States bij me zitten. Gezellig, leuke man. Hij vertelt me zijn ‘love story’ en is hierdoor een beetje emotioneel, geeft niks ‘Jimmeke’. We zijn op de Camino.

Alvast dit eerste stukje getypt en zometeen maar een glas wijn, het is bijna zes uur dan mag/kan het.

Als ik buitenkom met een glas wijn zit Jane op het terras in de zon en Jim zit onder een boom in de schaduw. Wat een gezellig stel en ze hebben het samen goed, dat is te zien. De stroom is uitgevallen en ook de WiFi. De keuken zou om zeven uur open gaan maar dat wordt dus iets later. Geeft niks. Ik heb de lekkerste salade ooit. Verse tomaten, verschillende soorten sla, heerlijke dressing en gamba’s en gulla. Wat dat laatste is? Ik kan het niet vertellen maar het was lekker.
Buiten nog koffie met Licor Crema en natuurlijk een sigaret.
Nu half elf dus slapen. Morgen ruim 30 km te gaan.

Liefs, Marian

Geschreven door Marian-wandelt