Om half negen wakker en heerlijk geslapen. Op mijn gemak ga ik ontbijten, neem koffie mee naar buiten en geniet van mijn sigaret. Dan bekijk ik met Cristina (bijna...) alle foto’s van Julia, haar dochtertje van acht maanden. Wat een schatje!

Ik ga vandaag aan de wandel. Veel rustiger dan lopen en je wordt er veel eerder moe van.
Eerst naar Alameda park, zo rustig en zo mooi. Mooi plekje om nog eens na te genieten van deze Camino. Blij dat ik een blog bij gehouden heb, veel van het begin zou ik anders niet meer terug kunnen halen.

Ik wil naar de Froiz maar zie Francesca uit Londen, zag haar de dag na Molinaseca. Koffie? Natuurlijk. Ze vertelt me dat zo blij was met wat ik tegen haar zei, wat heb ik gezegd? Blijkbaar is ze heel blij geworden toen ik zei dat ze HAAR Camino liep, of die nou kort was of lang. Niks aantrekken van mensen die iets anders beweren, dit is jouw pad en dat is goed. Leuk om te horen maar zo is het wel. Weinig regels op de Camino alleen respect voor iedereen hebben en dan gaat het goed.
Rosa uit Nederland komt nog even bij ons zitten, ook leuk.
Ik regel een tour (waar ik niet van hou) om de Portica de Gloria te zien. Het is de enige manier. Om twee uur moet ik er zijn. Jane stuurt een berichtje, ze zijn bij het Pelgrimsbureau en wachten op hun Compostellum. Ik loop er naar toe en klets even. De zon schijnt. Zie dan nog even de vrouw uit Amerika die op een paard naar Cebreiro ging en de rest liep. Allemaal leuk maar het wordt tijd voor mijn tour.

De gids is bijna niet te verstaan en ze vertelt wel veel maar ik hoor maar de helft. Ze zijn nog niet klaar met restaureren maar het is wel heel mooi aan het worden. Al dat beeldhouwwerk van Matteo is prachtig. De boom van Jesse waar Ad en ikmallebei onze hand in legden mag niet meer aangeraakt worden maar het is wel fijn om dat weer eens te zien. Waarschijnlijk gaan de grote deuren van de kathedraal niet meer open en dat is heel erg jammer. Begrijpelijk dat ze dit willen beschermen maar je kunt niet meer door de poort, de trap op en door de grote deuren de kathedraal in. Dat was toen een heel,speciaal moment, onder die geweldige Portica door binnenkomen.

Ik ben blij dat imker geweest ben maar het duurde wel heel erg lang en inmiddels verrek ik van de honger. Hapje eten en terug naar het hotel. Ik laat het bad vol lopen en hou siësta 😏😴

Andie appt en Jane stuurt een berichtje. Andie gaat met iemand eten en ik eet met Jane en Jim.
Eten is lekker, gezelschap heel leuk. Hierna met Andie en J enJ nog naar de schaduw van de pelgrim en dan nog een koffie.
Hoogste tijd om naar bed te gaan. Of.....? Als ik Rua Villar binnenstap is daar Sandra in de bar met Antonio. Hij is geboren in Galicië maar woont al jaren in Texas. Sandra heeft Licor Crema met ijs, er is verder niemand en we zitten met ons drieën gezellig aan de bar te kletsen. Wat een mooie afsluiting van deze geweldige tocht.

Nu bijna twaalf uur dus ik ga het licht uit doen. Mijn taxi komt om vijf uur.

Liefs, Marian

Geschreven door Marian-wandelt