Het blijft een beetje knudde
Frankrijk, Chateau Porcien
Vanmorgen zou het ontbijt klaar staan met een koffie apparaatje, dat werkte niet. Dus zonder koffie op pad. Wel een lekker broodje van de bakker maar koffie hadden ze niet. Omdat ik best vroeg was maakte ik plannen om verder te lopen dan waar ik de herberg besproken had. Het eerste stukje liep ik langs de weg, was bang dat ik weer meteen de modder ingestuurd werd. In Wasigny staat een man buiten bij een huis waar veel Jacobs schelpen hangen. Ik vraag of ik een foto mag nemen en hij antwoordt in het Nederlands. Gezellig . Hij is op bezoek bij zijn dochter om te helpen. Zij verhuurt kamers en heeft ook een Tiny house in de tuin. Daar komt net Roel naar buiten, ik heb dan al best wat kilometers gelopen en hij gaat met zijn vader naar hetzelfde adres. Er is een overdekte markthal en daar ga ik even zitten en een beetje eten.
Hup, weer verder. Ik loop te vloeken en te tieren. KKK modder, blubber, ik ben er HELEMAAL klaar mee. Wat doe ik hier en vind ik dit leuk? Nee, op dit moment niet. Helemaal niet. Ik heb op paadjes gelopen waar Ad geen voet op zou zetten, zeker weten nog niet voor een miljoen. Naar beneden gegleden en 1000 angsten uitgestaan. Hij zou zeggen: knettergek.
Ik ben vroeg op de plaats van bestemming, bel nog een keer om te vragen waar ik de sleutel op moet halen en dat is bij de Carrefour, op weg naar de gite en ik kan daar ook meteen afrekenen
Anke uit Duitsland doet de deur al voor me open. Even kletsen en dan douchen. Luc en Roel arriveren en later ook Sitse en Mat. Vader en zoon gaan samen koken, de rest gaat eten bij de bar. Gezellig allemaal.
Ik heb voor morgen een hotelletje geboekt en de dag daarna ben ik in Reims, weet nog niet wat ik daar ga doen. Misschien toch maar de kathedraal bezichtigen?
Vanuit Château Porcien welterusten
Liefs, Marian
Geschreven door Marian-wandelt
Al 5 reacties bij dit reisverslag
Ah goed Marian. Blijven nadenken wat er beter kan. Het wordt tijd dat je in een drogere omgeving komt en er meer te kiezen is in de wegen die je bewandelt. We blijven ons verwonderen en we leven mee.
Jan Tielemans 2024-05-04 14:14:50
Het leven van een pelgrim gaat vaak niet over rozen, maar over blubber en modder. Je slaat je er goed doorheen: een beetje vloeken.lucht op. Bij mij hielp het hard zingen van smartlappen als niemand het hoort 🙏🤣
Mari 2024-05-04 15:13:59
Meisje meisje meisje, zorg dat je t leuk blijft hebben. Dat was je doel, niet elke dag afzien. Er is altijd een uitweg: stukje openbaar vervoer. Dit is toch het kado wat jij jezelf geeft na al dat harde werken. Je bent zo dapper. 🍀🍀🍀👵
An 2024-05-04 19:39:34
En zo is het, An! Wat Ad nooit gedaan zou hebben vanwege het gevaar moet jij wel doen, Marian? Nee toch?
Carla 2024-05-04 22:02:42
Dat weer heeft een grote invloed. Maar ik ben echt trots op jou dat je je mannetje, nou ja, vrouwtje staat!!
Marja 2024-05-04 23:36:23
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
