Slecht geslapen, het is warm in de kamer en ik kreeg het raam niet open. Vanmorgen wel maar daar had ik vannacht dus niks aan. Ik krijg een knuffel van Sandra en dan bestel ik tostada con tomata 😋 Gezellig praatje met een Amerikaanse mevrouw en de tweede koffie mee naar buiten.
Rugzak inpakken en ik ga betalen, mag geen ontbijt betalen (volgens Sandra eet ik veel te weinig?). Mijn glas wijn ontbreekt ook op de rekening maar dat wordt ook al weg gewuifd…. Gelukkig mag ik wel mijn tasje met ‘het zomercadeautje’ achterlaten.

Op naar het station, er loopt een meisje uit Duitsland op zoek naar het busstation; is naast de trein dus al kletsend zijn we er zo. Trein natuurlijk aan de late kant maar och… ‘t is vakantie. In Arcade stap ik tegen 11.30 uit en moet even naar de uitgang zoeken (leeftijd…) Het regent, regenhoes om de rugzak en regenjack aan. Binnen 10 minuten ben ik op de Camino, eindelijk. Wat heb ik het gemist. Ik zie zomaar een estanco 😇dus de dag begint helemaal goed

Het loopt lekker, ben helemaal happy en mijn jack kan al snel weer uit. De bar over de brug is dicht dus ik start met een half flesje water, niet zo slim: komt ook goed. Na een kilometer of vijf een alternatief soort van barretje in het bos. Stro balen met een kleedje erover om te zitten, leuk. Blikje Aquarius, banaan en een zoete croissant; net wat ik nodig had. Praatje met een meisje uit Hongarije en dan weer verder.
Dit stuk heb al vaak gelopen en toch zie ik nieuwe dingen, zie hoe mooi het is, geniet van de wind, de vogels, ruik de laurier, veel kastanjes en vooral: blije mensen. De Camino family.
Ik vraag me niet af hoe laat het is, waar zou ik nu zijn of hoe ver ik nog moet/mag. Het komt altijd goed.
Het begint wel steeds harder te regenen, Galicië.

Ik check in bij Rias Bajas en ga douchen. Stukje typen en rondje lopen, er is veel dicht, zondag. Ik vind een ienie mini terrasje en plof daar maar neer. Ann uit Ierland zit er en zij zegt dat ik maar beter binnen kan gaan bestellen. Het is er druk en ze hebben geen witte wijn. Gelukkig wel een gin tonic. Heel vervelend 😇 maar doe dan maar. Anderhalf uur met Ann gepraat en dan gaat het Italiaanse restaurant toch open. Heerlijk gegeten en de man die aan het tafeltje naast me zat was ook een gezellige prater. De ober die hier vorig jaar voor Jasmijn een pizza maakte met vegan kaas is er ook. Ik doe hem de groeten van Jasmijn en hij voelt zich zeer vereerd.

De eerste dag op de Camino was dus een hele goede.
Vanuit Pontevedra, Buenas Noches

Geschreven door Marian-wandelt