Gisterenavond gezellig gegeten met Nadia uit Duitsland en de Hollandse Jan. Een pelgrimsmenu wat vriendelijk aangepast voor Jasmijn. Nog een stop bij de supermarkt en dan naar bed.

Vandaag begon op tijd omdat we naar Spanje gaan en daar is het dan weer een uur later. De eerste stop na 1,5 kilometer: ontbijt. We zien het stel uit Oostenrijk en kletsen even. Dan kunnen we even later op pad. Het ‘loopt’ lekker, beetje op en af maar steeds kort en geen grote hoogtes. De eerste bar slaan we over en kiezen voor een korte stop. De volgende bar heeft cola, koffie, een lekker ham en kaas broodje en voor Jasmijn bakt de aardige mevrouw een omelet op een broodje. Hier zien we de mensen uit Canada die gisteren in dezelfde herberg waren als wij.
Na nog een korte stop en een langere in Valença lopen we door het Fortaleza naar ‘DE BRUG’ Ik vind dit heel erg eng en
Jasmijn laat me voorgaan zodat ik door kan lopen. Het valt me deze keer mee want ik kijk niet naar het water, alleen naar links en daar rijden auto’s.
De rivier de Minho die we hier oversteken is de grens tussen Portugal en Spanje.

Het is nog een klein klimmetje naar de kathedraal waar alle terrassen nog leeg zijn; gesloten
We vinden gelukkig een ander en drinken een glas wijn waar we chips bij krijgen en olijven. Tijd om te douchen. Ik loop hierna naar de Froiz om water te halen en als ik terug kom ligt Jasmijn op bed. Het gaat niet goed met de rug. Nergens last van gehad afgelopen twee dagen en nu doet hij opeens niet meer wat ze wil ‘en dat is Stom’
Ik snap de frustratie maar stel voor om eerst maar te rusten. Na twee uur slapen is het nog niet veel beter maar we gaan een stukje lopen. Dat gaat wel maar niet echt goed. We strijken neer op een terras en maken een plan de campagne: morgen kijken hoe het gaat, een stempel halen in de Kathedraal, bezoek Farmacia, misschien een ienie mini stukje lopen en dan met taxi naar Porriño, RUST. Jasmijn benadrukt nog een keer dat ze tijdens het lopen geen last heeft gehad en niet begrijpt hoe dit nu kan gebeuren. Hoofd en lijf kunnen het maar de rug werkt niet mee. Het is wat het is, alles is op te lossen en dat gaan we ook doen.

We zetten koers naar een restaurantje waar we een vegan kaart hebben gespot. Prima en heerlijk gegeten. Bij terugkomst in het hotel nog even naar het dakterras en we genieten van het mooie uitzicht
Morgen gaan we het verder zien. Wordt dus vervolgd.

Liefs, Jasijn en Marian

Geschreven door Marian-wandelt