Vanmorgen een lekker ontbijt en ik moest brood smeren om mee te nemen. Hou je toch niet voor mogelijk. Goed adres. Mocht het ook doorgeven maar niet te veel want dan kreeg hij het veel te druk. Ik schrijf nog even in zijn gastenboek en we nemen hartelijk afscheid. Een mooi mens, deze meneer.

Ik loop het straatje uit en ben op de Camino. De eerste twee kilometer over kinderkopjes, ofwel kasseien. Loopt niet fijn en er volgen er later nog meer. Als ik de keien gehad heb begint het te regen, denk eerst nog dat het wel overwaait maar dan begint het toch. Regenjack en broek aan en de hoes over de rugzak. Als ik alles aan heb is het alweer bijna droog. Toch maar alles aangehouden. Lekker warm voor de spieren en het blijft toch regelmatig een beetje druppen. Ik wijk van de route af dan is het niet zo lang vandaag ( toch nog 24km geworden) over rechte weggetjes met eindeloze vergezichten loop ik door een leeg land. Heb aan een meisje gevraagd of er ergens een cafeetje is maar ze weet niet of er één open is. Ik doe maar geen moeite. Nergens een bankje dus gooi ik mijn rugzak maar op de grond en vis er een paar koeken uit, staand opgegeten en toch geniet ik vandaag.

Ik zie ergens in de verte een supermarkt, het is maar een klein stukje om en ik heb iets nodig voor vanavond. Mijn B&B serveert alleen ontbijt maar er is wel een keuken. Lasagne voor in de magnetron en een lekker broodje. Zal wel goedkomen. Als ik buiten sta om alles in mijn rugzak te proppen komt een jonge vrouw me twee appels aanbieden, zo lief. Gelukkig spreekt ze Nederlands, taalgrens gepasseerd, en kan ik haar uitleggen dat het heel lief is maar dat ik allergisch ben voor appels.

Ik loop nog een heel mooi stukje maar hierna gaat het weer door open velden. Het waait als de ziekte en…. Ik krijg honger, da’s niet zo best. Ergens staan stalen buizen langs het pad, net een bankje maar dan zonder plank. Ik ben er blij mee en eet mijn brood op. Dan nog bijna vier kilometer. De laatste twee in een hagelbui, niet normaal. De wind van voren en de hagel striemt mijn gezicht. Wat ben ik blij als ik er ben. Aardige mevrouw neemt me mee naar de garage, kan regenpak en hoes daar ophangen. Dan zegt ze: volgens mij wil je eerst wel douchen. Kom daarna maar hier naar toe dan drinken we iets. Helemaal goed, de douche maakt me weer lekker warm.

Ik geniet van mijn lasagne en klets wat met het echtpaar terwijl zij ook eten. Reserveer voor morgen weer een B&B en zie later dat hier geen eten is. Morgenmiddag kom ik door Eghezee en hopelijk kan ik daar iets eten en/of ergens een salade kopen. We zullen zien.

Vanuit ÉNines, welterusten
Liefs, Marian

Geschreven door Marian-wandelt