Vanmorgen een heerlijk ontbijt en de regen komt met bakken naar beneden. Als we vertrekken is het droog, niet te geloven. Hoes uit voorzorg om de rugzak en de regenjack aan want het is best koud. Zo warm gelopen en we zien een pelgrim. Leuk mens, ze is op de terugweg. Vertrokken uit Namen en tot Pamplona gelopen; daar vond ze het zo druk dat ze omgedraaid is en nu terug loopt zolang ze tijd heeft. Wat bijzonder. Wel goed van haar, niet leuk, dan maar iets anders. Dapper.
Koffie na, veel kilometers. Beetje modder pad gehad, maar niet erg. De zon komt tevoorschijn en we liggen in het gras tegen de rugzak. Heerlijk belegd broodje van de bakker.

Nergens geen bar meer te zien wel nog een vaag gesprekje met een jongen van 20. Hij komt uit Straatsburg en spreekt Engels. Maar wat hij allemaal vertelt, geloof ik eigenlijk niet veel van.
Hup weer verder. Het blijft een ‘bultjes weg’ Ad en ik noemde dit soort weggetjes zo; groot verzet naar beneden, twee keer schakelen en je was op de volgende bult. Lopend werkt het toch anders.

Nog een klein stukje langs een grote weg en dan rechtsaf een rustig weggetje in.
Zo komen we aan bij de herberg. Heel hartelijk welkom en het ziet er allemaal mooi en schoon uit. Er is een wasmachine, heel fijn en een droger, nog beter. Gedoucht. En er zijn alleen de hoge bedden zijn nog vrij. Een aardige man, naam vergeten, biedt mij zijn onder de aan. Ik aanvaard het met veel dank, weet niet of ik het anders overleef.

Verder wil ik nog even mede delen dat ik vannacht dus slaap met VIER mannen! Gelukkig komt Marieke hier ook nog bij liggen. Ik hoop dus maar dat ik me kan beheersen…… 😇😂🤣

Er wordt hier gezamenlijk gegeten, zal dus wel gezellig worden en het ruikt nu al heel lekker.
Daarna komt er niks meer, wordt morgen vervolgd.

Vanuit Sorges, voor straks welterusten
Liefs, Marian

Oh ja, alle mooie foto’s zijn gemaakt met dank aan de firma Huxtable……

Geschreven door Marian-wandelt