Vanmorgen koffie met croissantje en op pad. Als ik vertrek is het droog maar de regenjack gaat aan tegen de wind.
Slecht geslapen, halve nacht liggen denken aan het enge pad langs de Maas en geen overnachting voor de maandag. (Allemaal goed gekomen) kan nog steeds over de Ravel en het schiet goed op. Ik weet dat er vandaag een uur bijkomt om het pad te ontwijken. Als het bos begint vraag ik aan een meiske waar dat pad begint. Ze is heel vriendelijk en verzekert me dat ik volkomen veilig zal zijn. Ja, ja….
Het paadje wordt steeds smaller, hier en daar glibberig en veel boomwortels. Het echte pad had ik in eerste instantie nog niet gezien. Op de foto lijkt het heel wat maar het was erg smal met aan de ene kant rots en de andere kant de Maas. Van ze lang zal ze leven niet. Ik ga terug, ergens moet ik omhoog kunnen. Er komen twee Nederlandse vrouwen aan die lopen elke keer een paar dagen. Ik laat ze de foto zien en zeg dat ik terug ga. Ineke had het pad wel willen lopen maar de andere vrouw, Willie doet het ook niet.
Er volgt een klim waar geen einde aan lijkt te komen, dan een stukje over de weg en dan weer terug het bos in en naar beneden. Ohhhhhhh, hoe naar beneden. Echt doodeng, geen foto want ik moest me aan de bomen vasthouden. af en toe ging ik maar zitten en schoof voorzichtig op mijn kont naar beneden. Wat was ik blij toen ik beneden was hoewel het pad verdacht veel leek op het vorige dat naar de rots liep. Gelukkig was dat niet zo. We gingen hierna door een wei.

We bleven samen oplopen, dronken koffie waarvoor we door de veerman met een bootje over de Maas gebracht werden, later haalde hij ons ook weer op 😉
Het tempo zakte wel wat maar het was ook gezellig, de dames gingen lunchen en dat deed ik ook. Waarom? Vind ik helemaal niet fijn. Loop liever door en eet een beetje als ik er ben.

Dan mijn appartementje…… het was een barbershop en er zou ergens een sleutelkastje zijn. Niks te zien. Ik bel maar krijg een antwoordapparaat, ik spreek in maar word ook niet terug gebeld. Verdomme. Er is nog één hotel met kamer vrij. Durf niks te riskeren en boek meteen op Booking. Het is vlakbij en ik ben inmiddels doodmoe. Hotel is prima en aardige receptie. Pleur alles in de kamer, drink een flesje water leeg. Meld het geval appartement bij Booking en ga op zoek naar een glas wijn, gevonden. Kijk nog wat rond, vind een leuk Italiaans restaurantje. Gesprekje met een stel uit Geldrop op de fiets naar Santiago, leuk.

Dan moet ik nog het één en ander regelen. Check nog een keer hotelletjes, voorzieningen van het Jacobs genootschap heb ik allemaal gebeld. NIKS. Dan maar plan B. Bus naar Olloy is geen optie, vertrekt pas tegen vijf uur in de middag. Het lieve meiske bij de receptie belt drie verschillende taxibedrijven en bij de derde lukt het. Zij is vandaag mijn Camino miracle.
Morgenvroeg met de taxi naar Olloy
En nu….slapen

Vanuit Givet Bonsoir
Liefs, Marian

Geschreven door Marian-wandelt