Vannacht niet veel geslapen, denk alles bij elkaar zo’n 2 of 3 uur. Een hoop lawaai en dat duurde tot half twee ‘s nachts. Verder zat er een mug in de kamer en het was er bloedheet. Gewoon: drie keer niks.
Ik neem hier geen ontbijt want dat kan pas om half acht en omdat het heet wordt ga ik vroeg lopen. Eerst even naar de epicerie en dan koffie met een croissant bij de bar.
Ik ben al voor acht uur aan het lopen, over het land van een boer en hij is hier ook aan het werk. Steekt vriendelijk zijn hand op. Om tien uur eerste stop, had een beetje honger dus blij met mijn verse stokbroodje. Een leuk picknick bankje en lekker rustig.
Ik heb mooie paadjes met hier en daar nog wat blubber. Ergens zet ik mijn schoen verkeerd, zie foto. Broek zit dan ook meteen weer onder de modder. Dan moet ik een paadje hebben wat verandert in een wei. Ik loop met de telefoon in mijn hand maar door het appen let ik toch niet goed genoeg op. Opeens loop ik door gras dat bijna tot mijn schouders komt. Lichte paniek want ik weet niet meer welke kant ik op ga, laat staan dat ik weet waar naar toe. Er is een boer met zijn tractor aan het werk en hij ziet me lopen. Komt met zijn tractor aangereden, maakt zo een paadje voor me en stapt dan uit. Hij wijst me de weg aan, een pad waar ik dus niet op had gelet. Ik geef hem een hand en bedank. Wat ben ik toch ook een SUL!!!
Dan begint er een pad! Het is verschrikkelijk,, modder waar je over weg glijdt, stenen, water en mos. Als ik bij een weggetje kom gaat het zo steil omhoog dat ik de rugzak af doe en naar boven schuif. Met de stok in de hand ga ik naar boven. Het is maar een klein stukje maar ik ben mijn val van vorige week nog niet vergeten. Stukje over de weg en dan nog een keer zo’n pad, ik heb het dan wel gehad. Maak nog een klein lusje om langs het kerkje te komen, er is een kerkhof bij en dan is er ook water. Uiteindelijk Sauveterre-de-Bearn. Bij de rivier is een bar maar….. juist, dicht.
Dan maar doorlopen, geen zin om naar boven te klimmen, ik ben moe! Zit nog even op een bankje en dan nog 2 km naar het ‘slaap adres’ Heel blij als ik er ben. Hartelijke ontvangst en later komt er nog een Pelgrim uit Canada.
Ik doe mijn wasje, kan buiten in de zon en is zo droog. Meneer Pascal heeft mijn schoenen schoongemaakt!!!! Is toch niet te geloven? Mag ook niks doen want, zegt hij, dat staat in het reglement. Pelgrims lopen en verder niets.
Zo eten en dan niks meer. Hoop dat ik vannacht beter slaap.
Vanuit Osserain, welterusten straks
Liefs, Marian
Geschreven door Marian-wandelt