Natuurlijk weer vroeg wakker, ik pak de zooi in ( ruikt héél lekker) en ga naar beneden. Neem geen ontbijt, daar word ik alleen maar ziek van. Bij een herberg koffie en ik kan gaan lopen. Eerste stuk langs de weg maar af en toe vind ik het wel erg gevaarlijk, ergens kan ik er af en loop dan lekker rustig. In Villafranca del Bierzo heb ik zo’n zin in koffie met tortilla maar die hebben ze niet waar ik stop. Dan maar een chocolade broodje, moet toch iets eten.

Ik loop een stukje op met een Engels meisje. Ze vertelt dat ze een paar dagen geleden gestart is in Ponferrada. Ze voelt zich af en toe beschaamd omdat iedereen al zo lang lijkt te lopen. Ik vertel haar dat ze nooit Camino’s moet vergelijken. Dit is haar Camino; en of die nu 3 dagen, 3 weken of 3 maanden duurt, het is haar Camino.

Bij Permeke heb ik zin in cola en zijl ooit verder, prima. Ik heb behoefte aan rust. Klets nog wel even met Andy uit Nederland en kan haar gerust stellen. Ze dacht dat ze door de douane moest omdat ze een vlucht heeft geboekt met een tussenstop in Barcelona. Ze is helemaal blij als ik zeg dat ze in Santiago de bagage doorlabelen. Mooi.

Het gaat ongemerkt al een beetje omhoog maar het echte werk komt morgen. Ergens stop ik nog even voor wat water en vraag me dan af waarom Ad hier nou niet een bankje voor me heeft neer gezet.....

Als ik er bijna ben (nog 1 1/2 km) zie ik een bar en plof neer, bekaf. Komt omdat ik er bijna ben... ik bestel een cola en kijk rond of ze misschien een zakje chips hebben. Niet dus. Ik drink mijn cola en even later komt de eigenaar soep brengen. Die is gratis voor de pelgrims. Zo lekker maar ook zo lief, net wat ik nodig had (the Camino provides...)

Ik check in en mijn telefoon en iPad pikken de WiFi code op. Hier was ik 2 jaar geleden ook. Ik fietste hier met Ad en alleen en 2 jaar geleden liep ik hier dus ook. Letterlijk en figuurlijk ‘Memory Lane’ maar heel fijn.

Mijn kleren zijn na het wassen snel droog, balkon in de zon. Eigenlijk te heet om buiten te zitten.... sorry, ik weet dat het bij jullie regent. Ik drink een glas wijn bij de eigenaar van deze kamers aan de overkant.

Loop een stukje, doe boodschappen voor morgen en drink nog maar een glas wijn op een terras. Dit verhaaltje typen op het balkonnetje en zo eten aan de overkant. Daarna gaat, denk ik, heel vroeg het licht uit. Moed verzamelen voor morgen 😉😇😊🚶🏻‍♀️🚶🏻‍♀️🚶🏻‍♀️

Liefs, Marian

Geschreven door Marian-wandelt